Orta Çocukluk Dönemindeki Çocuklarda Aile Aidiyetinin Algılanan Ebeveyn Tutumları ve Empati ile İlişkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı orta çocukluk dönemindeki çocukların aile aidiyetlerinin algıladıkları ebeveyn tutumları ve empatik eğilimleri ile arasındaki ilişkileri incelemek ve bu değişkenlerin cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadıklarını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini, Sakarya ilinin Adapazarı ilçesindeki beş resmi ortaokulda öğrenim gören sayıları 412 olan 5. ve 6. sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, aile aidiyeti ile ebeveynden algılanan duygusal sıcaklık tutumu arasında anlamlı pozitif yönde bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Diğer yandan, aşırı koruyucu ebeveyn tutumlarından yalnızca annenin aşırı koruyuculuğu ile çocuğun aileye aidiyet duygusu arasında anlamlı negatif yönde bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Ebeveyn reddediciliği ise aile aidiyeti ile negatif yönde ilişkiler göstermiştir. Ebeveynin eleştiren, yargılayan yaklaşımı arttıkça aile aidiyetinin azaldığı görülmüştür. Araştırmada aile aidiyeti duygusu ve empatik eğilimler arasında ise anlamlı pozitif yönde bir ilişkinin olduğu bulunmuştur. Araştırmanın sonuçları, cinsiyetin koruyucu ve reddedici ebeveyn tutumunda olduğu kadar aile aidiyeti duygusunda ve empatik eğilimlerde önemli bir değişken olduğunu göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Aile aidiyeti, ebeveyn tutumu, empatik eğilim, orta çocukluk.