Odpowiedzialność za słowo w kulturze komunikacji medialnej

Abstract

Współczesna cywilizacja, dysponując wszechstronnymi zasobami wiedzy i informacji, możliwościami technologicznymi, zdominowana jest przez obraz i komunikację medialną. Komunikacja tego typu poważnie oddziałuje na odbiorców cyfrowych treści, którzy w „galaktyce wirtualnych przestrzeni” nie zawsze mogą liczyć na narracje pewne i bezpieczne, których wątek kreśliłby wzniosły kontur życia w sieci i poza nią. W tym aspekcie problematyka narracji znalazła omówienie w przygotowanym przez papieża Franciszka Orędziu na 54. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu pt.: «Obyś mógł opowiadać i utrwalić w pamięci» (por. Wj 10, 2). Życie staje się historią. Myśl przewodnia zogniskowana została wokół słowa, które „oddycha prawdą dobrych historii, takich, które budują, a nie niszczą; historii, które pomagają odnaleźć korzenie i siłę, aby iść razem naprzód”. Komunikowanie jest fundamentalnym atrybutem i sposobem istnienia człowieka; jest ekspresją i kreacją ludzkiej natury. To w przekazie osoba się ujawnia, informuje o sobie; poprzez słowo opisuje świat, nawiązuje dialog. Papieskie orędzie motywuje do przyjęcia odpowiedzialności za słowo, także e-słowo. Zachęca do tworzenia narracji, które budują międzyludzkie mosty szacunku, więzi i solidarności.