TÜRKİYE’DE İLETİŞİM EĞİTİMİ: MÜFREDATLAR ÜZERİNE BİR İNCELEME

Abstract

Fakültelerin bölüm bazlı oluşturdukları müfredatlar, öğrencilerin alana yönelik teorik, teknik ve pratik donanımlarla yüklenmesini ve mezuniyetlerinin ardından mesleki alanlarında istihdam edebilmelerini amaçlamaktadır. Bu sayede öğrenciler entelektüel anlamda kendilerine gereken bilgileri edinirken aynı zamanda meslek hayatlarında kendilerine bir yer edinmelerini sağlayacak yetkinlikleri de elde etmektedirler. Bu çalışmada, iletişim fakültelerinde yer alan bölümlerin müfredatlarının bahsi geçen yetkinlikleri öğrencilerine sağlayıp sağlamadığı, sektörün beklentilerine uygun öğrenciler yetiştirip yetiştiremediği, sürekli değişmekte ve gelişmekte olan dünyanın şartlarına uygun olarak müfredatlarını da güncelleyerek öğrencilerine uluslararası standartlarda eğitim verip veremedikleri incelenmektedir. Bu bağlamda, beş devlet üniversite ve beş vakıf üniversitesindeki iletişim fakülteleri ele alınmıştır. Fakültelerin sahip oldukları bölümler ve bu bölümlerin müfredatları incelenmiştir. Derslerin teknik, teorik ve pratik kapsamda değerlendirmesi yapılmıştır. Çalışma kapsamında ele alınan müfredatların verileri MAXQDA 2022 programına aktarılmış ve veriler niceliksel içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda devlet üniversitelerindeki teorik-pratik-teknik derslerin AKTS dağılımlarında teori derslerin baskın olduğu görülmektedir. Bununla birlikte teorik-pratik derslerde bir dengenin olduğu görülmektedir. Teknik derslerin AKTS dağılımları ise düşüktür. Vakıf üniversitelerinde pratik derslerin baskın olduğu görülmektedir. Pratik-teorik dersler yönünde bir denge söz konusudur. Bunun yanı sıra sahip olduğu farklı bölümler sebebiyle, vakıf üniversitelerinin teknik derslerinin AKTS dağılım ve oranlarının yükseldiği görülmektedir.