Romantik Türk Filmlerinin Serüveni: Transaksiyonel Analiz ve Aşk Tutumları Açısından Nitel Bir Değerlendirme

Abstract

Araştırmanın amacı, 1970’ler ve 2000’ler Türk filmlerinde romantik ilişki yaşayan başrol karakterlerin, aşka ilişkin tutumlarındaki değişimlerin incelenmesi ve kişilik özelliklerinin Transaksiyonel Analiz Ego Durumlarına göre çözümlenmesidir. Çalışma nitel bir doküman analizi çalışmasıdır. Seçilen dört filmdeki başrol karakterlerin baskın olarak sergiledikleri ego durumu kişilik özellikleri ve aşk üslupları betimsel analiz yöntemi ile çözümlenmiştir. İncelenen filmlerdeki kadın ve erkek karakterlerin ego durumlarının 1970’lerden 2000’li yıllara değişim gösterdiği bununla birlikte çiftlerin ego durumlarının birbirlerini tamamlayıcı durumunu koruduğu görülmüştür. 70’li yıllardan incelenen filmlerdeki kadın karakterlerde yansıtılan baskın ego durumu çocuk ego durumu iken; 2000’li yıllardan incelenen filmlerdeki yansıtılan baskın ego durumu yetişkin ve ebeveyn ego durumudur. Benzer şekilde 70’ler filmlerindeki erkek karakterlerde yansıtılan baskın ego durumu ebeveyn ego durumu iken 2000’lerde yansıtılan baskın ego durumu yetişkin ve ebeveyn ego durumudur. Ayrıca 1970’lerden 2000’li yıllara filmlerdeki aşk tutumlarında da değişim olduğu görülmüştür. 70’ler filmlerinde arkadaşça aşk baskınken 2000’ler filmlerinde tutkulu aşk baskın bulunmuştur. Ego durumlarının ve aşk üsluplarının ve bunların zamana bağlı değişiminin filmler üzerinden incelenmesi duygusal ve davranışsal özelliklerin yanı sıra toplumsal yapının değişiminin incelenmesine dair alternatif bir kaynak sunabilir. Anahtar Kelimeler: Transaksiyonel analiz; Ego durumları; Romantik ilişkiler; Aşk üslupları; Film analizi.