Assessment of motion ranges of knee and ankle joints of the affected limbs in patients with hemiparesis after cerebrovascular accidents

Abstract

Wstep. Udar mozgu jest jednym z najpowazniejszych problemow zdrowotnych spoleczenstw z krajow uprzemyslowionych. Chory konczący wczesną rehabilitacje poudarową, czyli 2-3 miesiące od udaru powinien chodzic samodzielnie lub z niewielką pomocą. C e l e m   p r a c y byla analiza skuteczności wczesnej specjalistycznej rehabilitacji poudarowej, realizowanej metodą PNF, w oparciu o analize zakresu ruchomości stawu kolanowego i skokowego konczyny niedowladnej u osob po mozgowym incydencie naczyniowym. M a t e r i a l  i  m e t o d y. Badaniem objeto 30 osob po mozgowym incydencie naczyniowym poddanych wczesnej rehabilitacji metodą PNF na pododdziale udarowym. Grupe badawczą stanowilo 13 mezczyzn i 17 kobiet, o średniej wieku ± 66,1. Czas przebywania chorego na oddziale wynosil średnio 28 dni. Pierwsze badanie wykonano przed rozpoczeciem usprawniania w dniu przyjecia chorego, a kontrolne w dniu wypisu z oddzialu udarowego. W y n i k i. Stwierdzono wyraźną redukcje deficytow w stawie kolanowym i skokowym konczyny niedowladnej. W badaniu drugim wykazano znaczny wzrost zakresu ruchu zginania w konczynie niedowladnej. Wartośc ruchu wyprostu pozostala bez zmian. Grupa chorych z niedowladem lewostronnym charakteryzowala sie znacznie wiekszymi ograniczeniami zakresow poszczegolnych ruchow czynnych stawu kolanowego oraz skokowego gornego i dolnego niz grupa chorych z niedowladem prawostronnym. W n i o s k i. Stosowanie metody PNF we wczesnej rehabilitacji wyraźnie usprawnilo funkcjonowanie konczyny niedowladnej chorych po przebytym mozgowym incydencie naczyniowym.