Hemşirelik Öğrencilerinin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılamaya İlişkin Bilgi Düzeyleri

Amaç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin çocuk istismar ve ihmalinin belirti ve risklerini tanılamaya ilişkin bilgi düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma tanımlayıcı tipte olup, Ankara’da bulunan bir devlet üniversitesinin Hemşirelik Bölümü’nde okuyan, gönüllü, 2., 3. ve 4. sınıf hemşirelik öğrencileri (N=270) ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında, öğrencilerin tanıtıcı özelliklerine ilişkin anket formu, öğrencilerin çocuk istismar ve ihmali ile karşılaşma ve eğitim alma durumlarına ilişkin özellikler formu ve Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin yorumlanmasında frekans tabloları ve tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmada öğrencilerin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçeği puan ortalamaları =3,68±0,36 (min= 2,8, max=4,7) bulunmuştur. Öğrencilerin özellikle istismar ve ihmale yatkın çocukların özellikleri ile ilgili bilgi eksikliklerinin olduğu belirlenmiştir. Yaşları büyük olan, son sınıfta okuyan, çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili bilgisi olan, bu konuda eğitim alan ve istismar ve ihmali tanılamada kendini yeterli bulan öğrencilerin bilgi düzeylerinin daha iyi olduğu saptanmıştır Sonuç: Çalışmada hemşirelik öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanılamaya ilişkin bilgi düzeylerinin orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin lisans müfredatlarında konuyla ilgili daha ayrıntılı bilgilere yer verilmesi ve farkındalığın artırılması amacıyla bilimsel etkinliklerin yapılması önerilmektedir.