Walka o imię – Macedońska walka o narodową podmiotowość i kreację tożsamości narodowej

Po uzyskaniu przez Macedonię niepodległości powstało ponownie pytanie o kształt jej kulturowych i etnicznych dziejów oraz o ciągłość istnienia etnosu macedońskiego poprzez poczucie prawa własności w stosunku do dziedzictwa zamieszkiwanego terytorium oraz świadomość przynależności do tej samej grupy etnicznej. Choć odłączenie się do Jugosławii odbyło się większości bez konfliktu zbrojnego to młode państwo nie było w pełni uznawane przez swoich sąsiadów – Bułgarzy nie uznawali narodu, Serbska Cerkiew nie uznawała autokefalii macedońskiej, a Grecja nie uznawała ani Państwa, ani narodu Macedońskiego. Ważną kwestią omawianą w rozdziale będzie pojęcie tożsamości, zarówno społecznej, jak i narodowej w kontekście elementów, które spajają wspólnotę, czyli państwo, religia i pamięć zbiorowa. W państwie, które od niedawna posiada niezależność jest to szczególnie ważne, bowiem poczucie identyfikacji z daną wspólnotą pełni funkcje integracyjne i daje członkom poczucie bezpieczeństwa. Następnie zostanie opisana historia państwowości macedońskiej po 1991 roku oraz problemów jakie młode państwo napotykało w tym okresie. Ta część poruszy również ważną problematykę stosunków macedońsko-greckich, które rzutowały na współczesny kształt państwa oraz społeczeństwa. W ostatniej części za pomocą analizy zachowań społecznych oraz zebranych badań zostanie przedstawiona opinia Macedończyków.