VALIDITY OF THE MARSHALL–LERNER CONDITION IN ASIAN DEVELOPING COUNTRIES: PANEL DATA ANALYSES AT DIFFERENT INCOME LEVELS

Bu araştırmada; gelişmekte olan Asya ülkelerinin dış ticaret dengelerini sağlayabilmek için yerel para birimlerinin değerini kaybettirmeye yönelik para politikaları izlemlerinin olumlu sonuç verip vermediği 39 Asya ülkesi için, 1990-2021 verileri kullanılarak, Marshall-Lerner koşulu çerçevesinde incelenmiştir. Örneklemde yer alan ülkeler gelir seviyelerine göre üç farklı gruba ayrılmış ve her bir grup yeni nesil panel veri yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Serilerin durağanlıkları Hadri ve Kruzomi (2012) durağanlık testi ile sınananarak tüm serilerin birinci farkta durağan oldukları tespit edilmiştir. Seriler arasında eşbütünleşmenin varlığı Westerlund (2008) Durbin-Hausman panel eşbütünleşme testi ile incelenmiş, değişkenlerin eşbütünleşik oldukları gözlenmiştir. Eşbütünleşme katsayılarının homojen yapıya sahip olup olmadıkları Swamy (1970) Delta testi ve Pesaran ve Yamagata (2008) Düzeltilmiş Delta testi kullanılarak analiz edilmiş ve katsayıların homojen oldukları görülmüştür. Panel regresyon analizleri Bai ve Kao (2006) CUP-FM yöntemiyle gerçekleştirilmiş, çalışmanın odağında yer alan Marshall-Lerner koşulunun alt-orta gelirli Asya ülkelerinde geçerli olmadığı, üst-orta gelirli ve yüksek gelirli Asya ülkelerinde geçerli olduğu bulgularına ulaşılmıştır. Benzer şekilde Dumitrescu ve Hurlin (2012) nedensellik testinde de reel kurdan dış ticarete doğru nedensellik ilişkisinin alt-orta gelirli Asya ülkelerinde olmadığı, fakat üst-orta gelirli ve yüksek gelirli Asya ülkelerinde bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır. Tüm bu değerlendirmeler ışığında çalışma ele aldığı dönem ve örneklem için; döviz kurunun alt-orta gelirli Asya ülkelerinde iyi bir politika aracı olmamasına karşın üst-orta gelirli ve yüksek gelirli Asya ülkelerinde kullanılabilir bir politika seçeneği oluşturduğu bulgusunu literatüre kazandırmıştır.