Ο ανιμισμός στο άνιμε: Οι ψυχολατρικές καταβολές της παραδοσιακής Ιαπωνικής θρησκείας Σίντο και πώς αφομοιώνονται στην τέχνη του άνιμε μέσα από το παράδειγμα της ταινίας του Χαγιάο Μιγιαζάκι «Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων»

Η ύπαρξη και φύση της ψυχής αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θέματα θεολογικής, φιλοσοφικής και καλλιτεχνικής αναζήτησης του Ανθρώπου. Διότι, μέσα από την αναζήτηση της ουσίας και της αλήθειας που κρύβονται πίσω από το μυστήριο της ψυχής αναζητούνται η ουσία και η αλήθεια της ίδιας της ζωής, του θανάτου, των εννοιών της ύπαρξης και της δημιουργίας. Πλείστοι λαοί ανά την ανθρώπινη Ιστορία ταυτίστηκαν με τα ψυχοκεντρικά χαρακτηριστικά των αρχαίων θρησκειών τους. Τούτη η ανιμιστική φύση της θρησκείας που μεταβαίνει στην ευρύτερη νοοτροπία και φιλοσοφία ενός λαού, χαρακτηρίζει τους Ιάπωνες, των οποίων η παραδοσιακή θρησκεία Σίντο, οι πεποιθήσεις της και η κοσμοαντίληψη που πηγάζουν από αυτή μεταπηδά σε πτυχές της πολιτισμικής τους έκφρασης όπως η παραδοσιακή τους τέχνη εμψύχωσης (animation), το άνιμε. Η σχέση του, ριζωμένου στη Σίντο, ανιμιστικού τρόπου σκέψης των Ιαπώνων με τις αφηγήσεις της τέχνης του άνιμε, μελετάται, επί του παρόντος κειμένου, δια του παραδείγματος της ταινίας του Χαγιάο Μιγιαζάκι «Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων».