Bilans upadłościowy w okresie dwudziestolecia międzywojennego – ocena możliwości implementacji rozwiązań do współczesnej praktyki gospodarczej

Celem artykułu jest identyfikacja zasad sporządzania bilansu upadłościowego w okresie dwudziestolecia międzywojennego i ocena możliwości ich implementacji we współczesnej praktyce gospodarczej. Podmiotem badań są jednostki, których upadłość ogłoszono w okresie dwudziestolecia międzywojennego, przedmiotem zaś – dokumentacja upadłościowa wybranych podmiotów, zachowana w zasobach archiwów państwowych. Badania stosowanych zasad sporządzania bilansu upadłościowego w okresie dwudziestolecia międzywojennego oparto na regulacjach prawnych i analizie przypadku wybranej jednostki gospodarczej, której upadłość została ogłoszona w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W badaniach wykorzystano metodę monograficzną, polegającą na szczegółowym badaniu indywidualnego przypadku, w której uwzględniono głównie informacje w formie jakościowo-opisowej i metodę badań dokumentów. W artykule postawiono tezę, że zasady sporządzania bilansu upadłościowego z okresu dwudziestolecia międzywojennego dostarczają lepszej jakości informacji o możliwościach zaspokojenia wierzycieli z masy upadłości. W wyniku badań stwierdzono, że możliwa jest implementacja stosowanych w dwudziestoleciu międzywojennym zasad sporządzania bilansu upadłościowego w celu poprawy jakości informacyjnej tego typu bilansów sporządzanych współcześnie.