The Mythic Multiverse Through the Scope of Language: The “Procedural Anatomy” of Verbal Modelling

The Mythic Multiverse Through the Scope of Language: The “Procedural Anatomy” of Verbal ModellingThis article discusses the logical and cognitive premises of verbal world modelling and focuses on the phenomena of irrationally triggered categorization and myth-oriented semiosis as the fundamental mechanisms of construing alternative realities. The paper demonstrates the reconstruction of interpretative mythic axioms via the etymological analysis of the designations of WORLD in different Indo-European languages. The paper proposes a formal model of a possible world created on the basis of mythic concepts, in addition to a multi-vectored algorithm for the configuration of a possible world. The article also proposes a typology of possible worlds which constitute a “multiverse". The paper focuses on the patterns of logical operations and cognitive procedures responsible for secondary designation as “sense-creating" and “world-creating" acts. These patterns correspond to the functioning and interaction of open systems, while the sequence of operational steps follows the logic of assembling a functional construal. Mityczne multiwersum w świetle języka. "Anatomia proceduralna" modelowania werbalnegoAutor omawia logiczne i kognitywne przesłanki werbalnego modelowania świata i koncentruje się na zjawiskach irracjonalnie uruchamianej kategoryzacji, zorientowanej na mit semiozy jako podstawowego mechanizmu konstruowania alternatywnych rzeczywistości. Przedstawia rekonstrukcję interpretacyjnych aksjomatów mitycznych poprzez etymologiczną analizę desygnatów ŚWIATA w różnych językach indoeuropejskich. Proponuje formalny model świata możliwego stworzony na bazie pojęć mitycznych, a także wielowariantowy algorytm konfiguracji świata możliwego. Proponuje również typologię światów możliwych, które tworzą "multiwersum". Autor koncentruje się na wzorcach operacji logicznych i procedur poznawczych odpowiedzialnych za wtórne określanie aktów "sensotwórczych" i "światotwórczych". Te wzorce odpowiadają funkcjonowaniu i interakcji systemów otwartych, a sekwencja kroków operacyjnych jest zgodna z logiką składania konstrukcji funkcjonalnej.