वैदिकयुगे नारीसंस्काराः

Abstract

भारतीय वाङमय यावनति शासतराणि दरीदशयनत तष सरवष शासतरष मलम भवति भगवान वदः । स च वदः भगवतः पर बरहमण: निःशवासभत: अपौरषयशच विदयत । अय वद: जञानराशि: सरवजञानमय: सरवसमः यकतशच परिपरकाशित असति । समगरय पथिवया यावनतविषया: उदभासनत तषा सरवषा विषयाणा समललखा: वद विराजत । भगवतः परपञचितऽसमिन जगतितल नारी भवति अपरवसषटिः । सा जाया, जननी, भगिनीरपण परतिपादितासति । परनत मनषयः ससकारदवारा यथामारजित: सससकत: शिकषितः ससभयशच भवति तथव इय नारी ससकारण वलन सशिकषिता, ससभया, सससकता त जायत । परनत कषचित ससकारष तसयाः अधिकार: कतरवा तसया: अनधिकार: तनमया अतर परबनध उपसथापयत ।