{"title":"ارائه یک مدل تصادفی جدید برای مکان‌یابی اسکان اضطراری پس از زلزله با استفاده از مدل مینیمم حداکثر زیان (نمونه موردی: شهر مشهد)","authors":"علی اکبر عباسی, جواد طباطبایی, حسین توکلی","doi":"10.52547/JIMP.10.2.161","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"شهر مشهد به‌عنوان دومین کلانشهر ایران به واسطه وجود بافت فرسوده گسترده همواره در معرض آسیب‌های ناشی از زلزله بوده است. در این پژوهش یک مدل تلفیقی برای اسکان اضطراری زلزله‌زدگان در شهر مشهد ارائه شده است. مدل پیشنهادی بر اساس ترکیب سیستم داینامیک، رابطه کوبورن و اسپنس، GIS و مدل مکان‌یابی ـ تخصیص است. در ابتدا تعداد ساختمان‌های تخریب شده در اثر زلزله با استفاده از مدل‌سازی سیستم داینامیک تخمین زده می‌شود. در مرحله بعد با استفاده از رابطه تخمین تلفات کوبورن و اسپنس و با استفاده از خروجی سیستم داینامیک، تعداد تلفات ناشی از زلزله احتمالی تخمین زده می‌شود. در مرحله سوم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مکانهای مستعد در این زمینه انتخاب می‌شوند و در مرحله پایانی با استفاده از یک مدل مکان‌یابی ـ تخصیص مکانهای اسکان اضطراری انتخاب شده و جمعیت نیازمند اسکان به آن‌ها تخصیص می‌یابند. این روش به ازای هر سناریوی محتمل زلزله در شهر مشهد اجرا می‌شود. به منظور تلفیق تخصیصهای موجود بهازای سناریوهای مختلف از مدل Min Max Regret استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بیشترین مکان اسکان اضطراری موردنیاز برای پوشش جمعیت بازمانده 223 و کمترین تعداد 93 است؛ همچنین در تخصیص نهایی تعداد 111 مکان اسکان اضطراری انتخاب می شود.","PeriodicalId":303885,"journal":{"name":"Journal of Industrial Management Perspective","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2014-09-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Industrial Management Perspective","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.52547/JIMP.10.2.161","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
شهر مشهد به‌عنوان دومین کلانشهر ایران به واسطه وجود بافت فرسوده گسترده همواره در معرض آسیب‌های ناشی از زلزله بوده است. در این پژوهش یک مدل تلفیقی برای اسکان اضطراری زلزله‌زدگان در شهر مشهد ارائه شده است. مدل پیشنهادی بر اساس ترکیب سیستم داینامیک، رابطه کوبورن و اسپنس، GIS و مدل مکان‌یابی ـ تخصیص است. در ابتدا تعداد ساختمان‌های تخریب شده در اثر زلزله با استفاده از مدل‌سازی سیستم داینامیک تخمین زده می‌شود. در مرحله بعد با استفاده از رابطه تخمین تلفات کوبورن و اسپنس و با استفاده از خروجی سیستم داینامیک، تعداد تلفات ناشی از زلزله احتمالی تخمین زده می‌شود. در مرحله سوم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مکانهای مستعد در این زمینه انتخاب می‌شوند و در مرحله پایانی با استفاده از یک مدل مکان‌یابی ـ تخصیص مکانهای اسکان اضطراری انتخاب شده و جمعیت نیازمند اسکان به آن‌ها تخصیص می‌یابند. این روش به ازای هر سناریوی محتمل زلزله در شهر مشهد اجرا می‌شود. به منظور تلفیق تخصیصهای موجود بهازای سناریوهای مختلف از مدل Min Max Regret استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بیشترین مکان اسکان اضطراری موردنیاز برای پوشش جمعیت بازمانده 223 و کمترین تعداد 93 است؛ همچنین در تخصیص نهایی تعداد 111 مکان اسکان اضطراری انتخاب می شود.
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
分享
求助内容：
应助结果提醒方式：
扫码关注我们
