TERRITORIAL DEFENSE FORCES IN THE ECOLOGICAL SECURITY SYSTEM

Abstract

Państwo polskie poprzez system organów, wraz z przypisanymi im kompetencjami oraz wzajemnych powiązań, ustanowiło system bezpieczeństwa narodowego, a w jego ramach podsystem operacyjny systemu wykonawczego. System ów to siły i środki przewidziane do realizacji ustawowo określonych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa, pozostające w dyspozycji organów kierowania bezpieczeństwem. Elementem obu systemów, są Siły Zbrojne Rzeczpospolitej Polskiej, w których od 2017 roku funkcjonują Wojska Obrony Terytorialnej. Z misji, celów i funkcji państwa w obszarze bezpieczeństwa, którego składnikiem jest bezpieczeństwo ekologiczne, wyłaniają się zadania dla podsystemu operacyjnego. Jaki jest więc stan teorii i praktyki funkcjonowania Wojsk Obrony Terytorialnej w systemie bezpieczeństwa ekologicznego? Czy Wojska Obrony Terytorialnej, biorąc pod uwagę przypisane im atrybuty, stanowią element podsystemu operacyjnego Państwa? Jaki model funkcjonowania Wojska Obrony Terytorialnej zapewni optymalne funkcjonowanie Sił Zbrojnych i państwa w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego? Przedmiotem analizy będzie funkcjonowanie Wojsk Obrony Terytorialnej (dalej: WOT), w obowiązującym, na czas dokonywanej analizy, ustroju prawno-organizacyjnym państwa oraz ich misja, cel, funkcje i zadnia w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Przedmiotem analizy będzie również sfera kompetencyjna podsystemu kierowania i podsystemu wykonawczego. Wynikłe z analizy wnioski, posłużyły wypracowaniu koncepcji funkcjonowania WOT w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Niewątpliwie Wojska Obrony Terytorialnej, zważywszy na rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa społecznościom lokalnym, są elementem podsystemu operacyjnego systemu bezpieczeństwa narodowego. Elementem, jak się wydaję w obecnym środowisku bezpieczeństwa i zasobów państwa, niezbędnym. Jednak sam fakt ich istnienia nie gwarantuje realizacji ciążących na nich obowiązków. Do obszarów wymagających przebudowy autor zalicza między innymi obszar zadaniowy i kompetencyjny. Uznano, że świadomość, wiedza i doświadczenie uczestników procesu decyzyjnego, powinna odpowiadać misji stawianej Wojskom Obrony Terytorialnej.