Znaczenie uczenia się w codzienności (przed)szkolnej „z” innymi i „od” innych dla profesjonalnej samorealizacji nauczyciela

Abstract

Artykuł przedstawia model rozwijania refleksyjności nauczycieli w odniesieniu do codzienności (przed)szkolnej jako konstrukt teoretyczny, sprzyjający projektowaniu spotkań w ramach sieci współpracy i samokształcenia. Ukazuje go jako  przestrzeń kulturową dla rozmyślania, rozważania połączonego z analizą, wyjaśnianiem, tłumaczeniem czy przewidywaniem. Akcentuje również jego znaczenie dla rozwijania zdolności uczenia się transformatywnego, którego określone aspekty zostały odkryte w poddanym analizie materiale empirycznym. Codzienność (przed)szkolną ujmuje on jako źródło sytuacji edukacyjnych, motywujących nauczyciela do budowania świadomości bycia profesjonalistą. Inspiracją do stworzenia ramy konstrukcyjnej tekstu była samorealizacja rozumiana przez pryzmat założeń racjonalności emancypacyjnej.