O potrzebie kształcenia specjalistów rehabilitacji zaburzeń głosu

Abstract

Rehabilitacja zaburzeń głosu, którą autor traktuje jako gałąź emisji głosu, gromadzi wiedzę i praktykę umożliwiającą niesienie pomocy pacjentom z zaburzeniami głosu. W związku ze wzrastającą liczbą osób z zaburzeniami głosu o różnym podłożu istnieje potrzeba kształcenia wyspecjalizowanej kadry zajmującej się tego typu pacjentami. Wprowadzenie specjalistycznych programów kształcenia w tym obszarze przyczynia się do podniesienia jakości opieki nad pacjentami z zaburzeniami głosu. Specjaliści rehabilitacji głosu to nowa, wysoce wykwalifikowana grupa zawodowa, posiadająca profesjonalne wykształcenie w zakresie diagnozowania i terapii różnorodnych zaburzeń głosu. Dodatkowo w artykule autor postuluje także wyodrębnienie emisji głosu jako oddzielnej subdyscypliny logopedii, mającej swój przedmiot badań, cele oraz zadania. W dalszym rozwoju emisji głosu niezwykle istotne jest opracowanie terminologii specjalistycznej, będącej podstawą do formułowania kolejnych celów badawczych, ze szczególnym uwzględnieniem rehabilitacji zaburzeń głosu.