Kryzys rodziców dziecka z niepełnosprawnością słuchu jako efekt społecznych uwarunkowań

Abstract

CEL NAUKOWY: Celem naukowym artykułu jest ukazanie zjawiska kryzysu rodziców dzieci z niepełnosprawnością w perspektywie interpretacji zjawiska głuchoty. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy: Jakie działania sprzyjają budowaniu sieci wsparcia wśród rodziców dzieci z niepełnosprawnością słuchu, które uczęszczają do szkół masowych? Zastosowaną metodą badawczą jest badanie w działaniu. W artykule zaprezentowano analizę jednej z zastosowanych technik badawczych – gry biograficznej. PROCES WYWODU: Analizie poddano zjawisko kryzysu rodziców dzieci z niepełnosprawnością słuchu w perspektywie modeli interpretacyjnych głuchoty: medycznego oraz społeczno-kulturowego. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza materiału badawczego dotyczyła znaczeń nadawanych swojemu rodzicielstwu przez rodziców dzieci z niepełnosprawnością słuchu oraz trudności, jakie napotykają w jego obszarze. Wyłonione zostały kategorie: dążenie do mowy, upór, poświecenie oraz społeczne niezrozumienie, które mają znaczenie dla doświadczania przez rodzica kryzysu osobistych wartości oraz kryzysu rzeczywistego. WNIOSKI, REKOMENDACJE   I APLIKACYJNE   ZNACZENIE   WPŁYWU   BADAŃ: Niepełnosprawność słuchu dzieci badanych ma znaczenie dla funkcjonowania ich systemów rodzinnych, nie determinuje jednak bezpośrednio doświadczanych kryzysów. Bardziej znaczące w tym obszarze wydają się postawy otoczenia społecznego. Świadomość rodziców wpisuje się w model społeczno-kulturowy głuchoty, zaś ich doświadczenia społeczne związane są z modelem medycznym.