Komunikaty rodzicielskie w kontekście samooceny nastolatków

Abstract

Proces prawidłowego i pełnego rozwoju adolescenta warunkowany jest w dużej mierze kompetencjami wychowawczymi jego rodziców. Wśród tych kompetencji niezwykle istotną rolę odgrywają umiejętności komunikacyjne rodziców, którzy mogą stymulować osiągnięcie przez młodego człowieka dojrzałej osobowości, bądź go destruować. Nie ulega przy tym żadnej wątpliwości, że komunikaty rodzicielskie kierowane do młodych ludzi w sposób szczególny warunkują właściwą samoocenę adolescentów. Celem artykułu jest wykazanie, że zarówno na poziomie teoretycznych analiz, jak i empirycznych badań, uwidacznia się wyraźna korelacja pomiędzy jakością komunikatów rodzicielskich a dojrzałą samooceną młodych ludzi. Świadomość wagi tej kwestii winna więc zarówno rodziców, jak i wszystkich zajmujących się rodziną, skłaniać do większego zainteresowania się zagadnieniem pożądanego stylu komunikowania się w obrębie rodziny.