„Zoo” i „makieta”. O dominujących sposobach pisania o Birobidżanie.

Abstract

A “zoo” and “mock-up”: On the most frequent ways of portraying BirobidzhanThe article analyses the most common ways of depicting Birobidzhan by journalists, bloggers, film-makers and writers. Established in 1934, The Jewish Autonomous Region is an administrative unit within the Russian Federation. Foreign visitors and visitors from other parts of Russia usually perceive it as “exotic”, “funny”, “absurd”, “grotesque” or “artificial”. Its history is seen as a “failure”, especially when compared to Israel. In various representations, the notion of “utopia” is used in a very narrow, negative sense of “unrealistic pipe dream”. This orientalisation results in the objectification of local residents and delegitimisation of their practices of making sense of the region's history. „Zoo” i „makieta”. O dominujących sposobach pisania o BirobidżanieW artykule przeanalizowane zostały najczęstsze sposoby opisywania Birobidżanu przez dziennikarzy, blogerów, filmowców i pisarzy. Utworzony w 1934 r. Żydowski Obwód Autonomiczny wciąż istnieje jako jednostka administracyjna w ramach Federacji Rosyjskiej. Zazwyczaj traktowany jest przez odwiedzających z innych części Rosji lub z zagranicy jako „egzotyczny”, „śmieszny”, „absurdalny”, „groteskowy” czy „sztuczny”. Jego historia postrzegana jest jako „porażka”, zwłaszcza w porównaniu z historią Izraela. Autorzy rozmaitych przedstawień Birobidżanu posługują się także koncepcją „utopii” w jej zawężonym, negatywnym rozumieniu, jako „nierealnej mrzonki”. Orientalizacja Żydowskiego Obwodu Autonomicznego przyczynia się do uprzedmiotowienia jego mieszkańców i delegitymizowania ich praktyk nadawania sensu historii regionu.