Formacja katechetów – inspiracje Dyrektorium o katechizacji

Abstract

Formacja katechetów odgrywa ważną rolę w dziele katechetycznym Kościoła. Warunkuje jakość ewangelizacji i katechizacji we współczesnym świecie. Analizy podjęte w niniejszym artykule zmierzały do przedstawienia najważniejszych aspektów formacji katechetów w ujęciu Dyrektorium o katechizacji (2020). W tym celu wykorzystano metodę desk research. Analizowano treści nowego dokumentu katechetycznego. Chcąc wzmocnić wnioski, czasami odwoływano się do innych dokumentów katechetycznych, badań i publikacji w zakresie formacji katechetów. Pozwoliło to ukazać zarówno niezmienne, jak i nowe aspekty formacji katechetów. Zauważono, że natura, cele, kryteria i wymiary formacji katechetów są niezmienne. Dyrektorium o katechizacji słusznie uzupełnia je o nowe akcenty treściowe, warunkowane zmianami społecznymi i kulturowymi. Za istotne uznaje dowartościowanie osiągnięć nauk humanistycznych i społecznych, w tym psychologii, pedagogiki, socjologii, nauk o komunikacji społecznej. Odpowiednie wyakcentowanie tych treści wskazuje na ich niewątpliwe znaczenie pastoralne. Odgrywa ważną rolę w organizacji holistycznej formacji katechetów w Kościołach partykularnych – na poziomie parafialnym, diecezjalnym, akademickim. Analizy potwierdziły, że Kościół troszczy się o wieloaspektową, pogłębioną, permanentną formację katechetów, dostosowaną do wyzwań społecznych, kulturowych i religijnych. W formacji katechetów należy dowartościować zdobywanie doświadczeń w zespołach katechetów. Formacja w małych grupach (wspólnotach katechetów) służy dzieleniu się osobistym doświadczeniem wiary, umacnia w powołaniu, pomaga w kształtowaniu kompetencji wychowawczych, interpersonalnych i komunikacyjnych oraz uzdalnia do towarzyszenia katechizowanym.