Xavier May, Pauline Bacquaert, Jean-Michel Decroly, Léa de Guiran, Chloé Deligne, Pierre Lannoy, Valentina Marziali
{"title":"Waarom geen einde maken aan de progressieve tarifering voor water in Brussel?","authors":"Xavier May, Pauline Bacquaert, Jean-Michel Decroly, Léa de Guiran, Chloé Deligne, Pierre Lannoy, Valentina Marziali","doi":"10.4000/BRUSSELS.5514","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"In 2005 is het Brussels Hoofdstedelijk Gewest overgeschakeld van een lineaire tarifering voor water naar een progressieve tarifering per persoon, omdat zo’n progressief tariefbeleid sociaal en ecologisch zou zijn. Wij tonen aan dat arme huishoudens niet minder water per persoon verbruiken dan rijke huishoudens in Belgie en in Brussel. Een progressieve tarifering is bijgevolg niet in het voordeel van arme huishoudens en is dus niet sociaal. Ook benadrukken we dat niets erop wijst dat het progressieve tarief de Brusselaars heeft gestimuleerd om hun reeds lage waterverbruik verder te verminderen. Milieuvriendelijker is het dus evenmin. De progressieve tarifering heeft echter een aantal nadelen, met ernstige problemen op het gebied van rechtvaardigheid als gevolg. Wij pleiten er dan ook voor dat er voor alle Brusselaars opnieuw een lineair watertarief wordt gehanteerd.","PeriodicalId":53901,"journal":{"name":"Brussels Studies","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.1000,"publicationDate":"2021-05-09","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Brussels Studies","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.4000/BRUSSELS.5514","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"URBAN STUDIES","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
In 2005 is het Brussels Hoofdstedelijk Gewest overgeschakeld van een lineaire tarifering voor water naar een progressieve tarifering per persoon, omdat zo’n progressief tariefbeleid sociaal en ecologisch zou zijn. Wij tonen aan dat arme huishoudens niet minder water per persoon verbruiken dan rijke huishoudens in Belgie en in Brussel. Een progressieve tarifering is bijgevolg niet in het voordeel van arme huishoudens en is dus niet sociaal. Ook benadrukken we dat niets erop wijst dat het progressieve tarief de Brusselaars heeft gestimuleerd om hun reeds lage waterverbruik verder te verminderen. Milieuvriendelijker is het dus evenmin. De progressieve tarifering heeft echter een aantal nadelen, met ernstige problemen op het gebied van rechtvaardigheid als gevolg. Wij pleiten er dan ook voor dat er voor alle Brusselaars opnieuw een lineair watertarief wordt gehanteerd.