Relations of Nur al-Din Zengi with Christian States on the northern border

Abstract

Haclilarin doguyu istila ettigi sancili surecte Anadolu, Suriye ve Irak topraklarinin buyuk kismini bir arada tutmayi basarabilen Zengi Atabeyligi’nin, 1146 yilinda kurucusu Imaduddin Zengi’nin olumu sonrasi kolayca dagilacagi ongoruluyordu. Fakat Zengi oldukten sonra diger ogullari arasinda sivrilen Nureddin Mahmud, gerek cesareti, gerekse rakiplerine karsi sergiledigi mucadele azmiyle babasinin egemen oldugu topraklari daha da genisleterek ona iyi bir halef oldugunu gostermistir. Suriye’de Halep sehrini merkez edinen Nureddin, hem kendi hâkimiyet bolgesine hem de Islam dunyasina yonelik en buyuk tehlikenin Haclilar oldugunu iyi idrak etmisti. Bunlar arasinda Antakya Hacli Kontlugu, Nureddin’in kuzey sinirini guvence altina almak icin en cok odaklandigi kontluk olmustu. Ayrica Akdeniz sahillerinin onemli kismini elinde bulunduran Ermeni Prensligi ile belli donemlerde bolgeye sefer duzenleyen Bizans Imparatorlugu Nureddin icin kuzey sinirini tehdit eden cetin rakipler olmustur. Bu makalede kaynaklarda Nureddin Mahmud hakkinda verilen bilgiler uzerinden onun kuzey bolgesindeki Hacli, Ermeni ve Bizans gibi gayr-i muslim devletlerle mucadelesi irdelenecek ve bu cercevede Nureddin’in kuzey politikasinin esaslari ortaya konmaya calisilacaktir .