Formacja apostolska liderów świeckich

Abstract

Określenie liderzy świeccy w niniejszym artykule oznacza te osoby spośród laikatu, które stoją na czele grup religijnych lub kierują dziedzinami apostolstwa powierzonymi im przez duszpasterzy. Formacja apostolska tych osób obejmuje działania zmierzające do ukształtowania w nich postaw i umiejętności koniecznych do przewodzenia zespołami ludzkimi. Związana jest ona ściśle z innymi wymiarami formacji chrześcijańskiej: ludzkim, duchowym i intelektualnym. Powinny być one kształtowane łącznie ze względu na owocność ich posługi oraz ze względu na ich dobro, którym jest realizacja powołania chrześcijańskiego. W ramach formacji apostolskiej, biorąc pod uwagę nauki o zarządzaniu, kładzie się akcent na postawę liderów świeckich zarówno wobec realizowanych celów, jak i budowanie wspólnoty religijnej oraz dobro jej członków. Konieczne jest, aby liderzy ci byli do swojej pracy odpowiednio przygotowani. Najlepsze przygotowanie mogą oni otrzymać podczas studiów akademickich z teologii, lecz gdy jest to niemożliwe, trzeba organizować dla nich kursy i szkolenia. Podstawowym miejscem ich organizacji jest diecezja.