The importance of face-to-face communication in the education and teaching of professions and values Master-apprentice communication model in the Ahilik organization

Abstract

İletişim teknolojilerinin gelişmesi ile iletişim biçimleri, iletişim mekanları ve iletişim araçları da değişime uğramaktadır. Bilhassa Covid-19 salgın hastalığı, aile içi iletişimden eğitim öğretim ortamlarına, ticari ilişkilere ve hatta üretimin yapıldığı hizmet ve sanayi sektörüne kadar çevirim içi yeni bir hayat tarzının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Özellikle de eğitim ve öğretim sürecindeki bilgisayar aracılı iletişim (CMC) süreci, tartışmaları da beraberinde getirmiştir: İnsanların sanal platformlarda karşı karşıya gelmeleri yüz yüze iletişim gibi etkili iletişim sayılır mı? Şayet bu durum yüz yüze iletişim gibi sayılırsa tarihten tevarüs ettiğimiz bilgileri, zanaatları ve değerleri çevrim içi iletişim ile yeni kuşaklara aktarabilir miyiz? Bu sorulara cevap bulmak için yaptığımız literatür taraması bizi, yüz yüze iletişimin özgün biçimi olan Ahilik teşkilatındaki “usta çırak iletişimi” modelini analiz etmeye götürmüştür. Bu çalışma kapsamında, özgün bir model olan Ahilikte “usta çırak iletişimi” modelinde, bilginin, zanaatın, mesleklerin ve değerlerin nasıl aktarıldığı sorularına cevap aranacak ve “usta çırak iletişimi” modeli üzerinden yüz yüze iletişimin önemi ortaya koyulmaya çalışılacaktır.