Hz. Muhammed’in Sesinin Güzelliğine Dair Rivâyetler Üzerine Bir İnceleme

Abstract

Güzellik kavramı mahiyeti itibarıyla göreceli olmakla birlikte güzel ses, insanlığın genel olarak ortak paydada buluştuğu bir yetenektir. Bu yetenek, insanlarda değişken düzeyde de olsa mevcuttur. Her yeteneğin eğitime ve gelişime ihtiyaç duyduğu gibi güzel ses de ayırt edilmeye, eğitilmeye, geliştirilmeye ve taltif edilmeye ihtiyaç duyar. Bu sayede güzel yaratılan insan, ses bakımından da güzele ulaşabilmelidir. Ortaya çıkan bu güzellik, insanlar üzerine dinî duyguların güçlendirilmesi yönünde bir etkiye de sahiptir. Bu yüzden insanlara yol gösterici olarak gönderilen peygamberler de tebliğlerinde mûsikînin bu etkisinden yararlanmışlardır. Hatta bazı peygamberler güzel sesi bir tebliğ yöntemi olarak kullanmalarıyla öne çıkmışlardır. Güçlü hitabet yeteneği ile güzel sesi tebliğ metodunun bir parçası hâlinde kullanan peygamberlerin son temsilcisi olarak Hz. Muhammed’in de hem kendinin güzel sesli olması hem de güzel sese verdiği ehemmiyet dikkate değerdir. Hz. Muhammed’in gerek kendinden önceki peygamberler hakkında vermiş olduğu bilgiler gerekse yaşadığı dönemin şartları itibarıyla güzel sesi merkeze alması önem arz eden başlıca konulardandır. Bu çalışmada Peygamberlerin seslerine dair hadis rivayetleri ile Hz. Peygamber’in sesinin güzelliği ve dinleyenler üzerindeki tesirine dair nakiller değerlendirilecektir. Ayrıca Hz. Peygamber’in güzel ses konusundaki tutumu ile “Hz. Peygember’in sesi” hakkında Kur’ân-ı Kerîm ayetleri ve hadis-i şerif rivayetleri arasında yer alan bilgiler, dönemin şartlarına uygun olarak mûsikî açısından incelenecektir.