{"title":"Nierozwiązana zagadka Jsydora Szykiera z Szadka i to, czego możemy się z niej nauczyć","authors":"Kamila Klauzińska, Tomasz Krzysztof Polkowski","doi":"10.18778/1643-0700.13.06","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Testament: Odkąd nie wiemy, kiedy nadejdzie nasz koniec, musimy myśleć, z czym wejdziemy do Świata Wiecznego Życia. Nie uczyniłem wielu dobrych uczynków, właściwie więcej złych niż dobrych. Dlatego też podjąłem decyzję, że powinienem postąpić, jak mój ojciec błogosławionej pamięci uczynił. Odkąd nie mam już dzieci, co znaczy mój syn nie mieszka w moim kraju, nie wiem, czy bę dzie w stanie wypełnić moje instrukcje, powiedzmy Kaddisz, lub inne rzeczy. [. . .} Co do mojego księgozbioru: powinniście dać je Nissenowi i Herszlowi-Fiszelowi oraz kilka Itzikowi [Isaakowi]-Lajbowi, jako pamiątkę, aby pamiętali, że mieli ojca, który zawsze modlił się za nich [. . .}1 •","PeriodicalId":34290,"journal":{"name":"Biuletyn Szadkowski","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2013-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Biuletyn Szadkowski","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18778/1643-0700.13.06","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Testament: Odkąd nie wiemy, kiedy nadejdzie nasz koniec, musimy myśleć, z czym wejdziemy do Świata Wiecznego Życia. Nie uczyniłem wielu dobrych uczynków, właściwie więcej złych niż dobrych. Dlatego też podjąłem decyzję, że powinienem postąpić, jak mój ojciec błogosławionej pamięci uczynił. Odkąd nie mam już dzieci, co znaczy mój syn nie mieszka w moim kraju, nie wiem, czy bę dzie w stanie wypełnić moje instrukcje, powiedzmy Kaddisz, lub inne rzeczy. [. . .} Co do mojego księgozbioru: powinniście dać je Nissenowi i Herszlowi-Fiszelowi oraz kilka Itzikowi [Isaakowi]-Lajbowi, jako pamiątkę, aby pamiętali, że mieli ojca, który zawsze modlił się za nich [. . .}1 •