İdiopatik ani işitme kaybı olan hastaların tiyol/disülfit homeostazisi üzerine hiperbarik oksijen tedavisinin etkisi

Abstract

Giris : Idyopatik ani sensorinoral isitme kaybi (ISSNHL) en onemli insan duyularindan birinin islev kaybina neden olabilen otolojik acil bir durumdur. Son zamanlarda ISSNHL’ nda hiperbarik oksijen tedavisi (HBOT), farmakoterapi ile birlikte populerlik kazanmaktadir. Bu calismada ISSNHL olan hastalarda farmakoterapi ile HBOT’nin sistemik oksidatif stresin yeni bir gostergesi olan tiyol/disulfit homeostrazisinde (TDH) meydana getirdigi degisikliklerin tespiti amaclandi. Yontem : Bu prospektif calismada ISSNHL olan hastalarda, calisma basinda ve standart tedaviyle birlikte HBOT uygulandiktan sonra albumin, total tiyol, native tiyol, disulfit duzeyleri ile disulfit /native tiyol, disulfit /total tiyol ve native tiyol/total tiyol oranlari yeni bir kolorimetrik yontem kullanilarak analiz edilmistir. Bulgular : Calismaya 14’u (%34,1) kadin 27’si (%65,9) erkek olmak uzere 41 ISSNH’ li hasta katildi. Hastalarin yas ortalamasi 48,02±13,10 idi. Hastalarin 24’u (%58,5) sag kulaktan 17’si (%41,5) sol kulaktan sikayeti vardi. Hastalarin baslangica gore tedavi sonrasinda native tiyol (p<0,001), total tiyol (p<0,001), disulfit  (p<0,001) ve albumin (p<0,001) degerlerinde istatistiksel olarak anlamli dusme olmustur. Disulfit /native tiyol (p=0,148), disulfit /total tiyol (p=0,172) ve native tiyol/total tiyol (p=0,169) oranlarinda tedavi sonrasinda oncesine gore istatistiki olarak anlamli fark bulunamamistir. Sonuc : Sonuc olarak bu calismada, ISSNHL hastalarda baslangica gore HBOT ve medikal tedavi verildikten sonra tiyol-disulfit dengesinin oksidasyon yonune dogru kayma egiliminde oldugu ve tedavi sonrasi oksidasyonun yuksek oldugu hastalarda tedaviye cevabin daha iyi oldugu gorulmektedir.