{"title":"Evaluating antioxidant activity of pulp and skin of fig ultrasound-assisted extracts in stabilizing of canola oil as replacing synthetic antioxidant","authors":"E. Maghsoudlou, R. E. Kenari, Z. Amiri","doi":"10.22067/ifstrj.v1395i0.51210","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"نگرانی از ایمنی آنتی اکسیدان های سنتزی به تحقیقات گسترده ای درباره گیاهان که منبع غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند منجر شد. میوه ی انجیر حاوی مقادیر زیادی ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و آنتوسیانین ها است که از مهمترین آنتی اکسیدان های طبیعی می باشند. در پژوهش حاضر، فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های پوست و پالپ دو واریته انجیر سبز و سیاه مورد بررسی قرار گرفت. عصاره گیری با روش استخراج اولتراسوند با کمک حلال (اتانول – آب 70 درصد) انجام شد. سنجش میزان ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی عصاره های استخراج شده به ترتیب به روش رنگ سنجی فولین- سیوکالتیو و آلومینیوم کلرید صورت گرفت. به طور کلی واریته ی سیاه میزان بالاتری از ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی را نسبت به واریته سبز نشان داد . فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با آزمون مهار رادیکال های DPPH، قدرت احیاکنندگی اتم آهن ارزیابی و با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ مقایسه شد. سپس کارایی عصاره ی پوست انجیر سیاه (در غلظت 1میلی-گرم در میلی لیتر) در پایداری اکسایشی روغن کانولا با اندازه گیری عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، شاخص پایداری اکسایشی ، عدد اسیدی ، دی ان مزدوج و شاخص رنگی در شرایط حرارتی (دمای ℃ 180، 24 ساعت) با TBHQ مقایسه گردید. نتایج نشان داد عصاره ی پوست انجیر سیاه در کنترل اکسایش روغن کانولا بیشترین اثر آنتی اکسیدانی را داشته و قابل رقابت با TBHQ بود. بنابراین عصاره ی پوست انجیر واریته سیاه می تواند به عنوان منبع خوبی از ترکیبات فنولی و آنتی اکسیدانی در نظر گرفته شود.","PeriodicalId":52634,"journal":{"name":"mjlh pjwhshhy `lwm w Sny` Gdhyy yrn","volume":"1396 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2016-05-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"mjlh pjwhshhy `lwm w Sny` Gdhyy yrn","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22067/ifstrj.v1395i0.51210","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
نگرانی از ایمنی آنتی اکسیدان های سنتزی به تحقیقات گسترده ای درباره گیاهان که منبع غنی از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند منجر شد. میوه ی انجیر حاوی مقادیر زیادی ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و آنتوسیانین ها است که از مهمترین آنتی اکسیدان های طبیعی می باشند. در پژوهش حاضر، فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های پوست و پالپ دو واریته انجیر سبز و سیاه مورد بررسی قرار گرفت. عصاره گیری با روش استخراج اولتراسوند با کمک حلال (اتانول – آب 70 درصد) انجام شد. سنجش میزان ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی عصاره های استخراج شده به ترتیب به روش رنگ سنجی فولین- سیوکالتیو و آلومینیوم کلرید صورت گرفت. به طور کلی واریته ی سیاه میزان بالاتری از ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی را نسبت به واریته سبز نشان داد . فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با آزمون مهار رادیکال های DPPH، قدرت احیاکنندگی اتم آهن ارزیابی و با آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ مقایسه شد. سپس کارایی عصاره ی پوست انجیر سیاه (در غلظت 1میلی-گرم در میلی لیتر) در پایداری اکسایشی روغن کانولا با اندازه گیری عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، شاخص پایداری اکسایشی ، عدد اسیدی ، دی ان مزدوج و شاخص رنگی در شرایط حرارتی (دمای ℃ 180، 24 ساعت) با TBHQ مقایسه گردید. نتایج نشان داد عصاره ی پوست انجیر سیاه در کنترل اکسایش روغن کانولا بیشترین اثر آنتی اکسیدانی را داشته و قابل رقابت با TBHQ بود. بنابراین عصاره ی پوست انجیر واریته سیاه می تواند به عنوان منبع خوبی از ترکیبات فنولی و آنتی اکسیدانی در نظر گرفته شود.