PODŻEGANIE NA GRUNCIE POLSKIEGO PRAWA KARNEGO

Abstract

Artykuł ten dotyczy problematyki podżegania jako formy zjawiskowej czynu zabronionego na gruncie regulacji obowiązującego kodeksu karnego z 1997 r. Autor dokonuje kompleksowej analizy znamion podżegania na tle pozostałych postaci zjawiskowych oraz przedstawia ogólne koncepcje odpowiedzialności za przestępcze współdziałanie, ze szczególnym uwzględnieniem teorii Juliusza Makarewicza. Ponadto w artykule poruszone zostały zagadnienia związane z podżeganiem, które budzą największe rozbieżności i kontrowersje w doktrynie oraz orzecznictwie. Struktura tekstu obejmuje w pierwszej kolejności przedstawienie sprawczych postaci współdziałania, uregulowanych w art. 18 § 1 k.k., a więc jednosprawstwa, współsprawstwa, sprawstwa kierowniczego i sprawstwa polegającego na wydaniu polecenia. Analizie poddane zostało również pomocnictwo jako forma zjawiskowa mająca, w odróżnieniu, niesprawczy charakter. Zasadnicza część artykułu obejmuje zagadnienie podżegania jako odrębnego czynu zabronionego, w tym przede wszystkim kompleksowe omówienie wszystkich elementów strony przedmiotowej i podmiotowej tego czynu zabronionego. Niezostały pominięte także kwestie związane z wymiarem kary dla podżegacza. Autor skupił się również na ważkiej problematyce „krzyżowania się” podżegania z formami stadialnymi czynu zabronionego.