Czy przymiotnik może przybrać formę hipokorystyczną?

Abstract

Artykuł omawia zagadnienie klasyfikacji, funkcji oraz częstotliwości użycia pewnych form, które mogą przybierać niektóre przymiotniki w języku polskim, ze szczególnym uwzględnieniem wyrazów określających kolory. Chodzi tu o derywaty utworzone przez dodanie do podstawy słowotwórczej danego leksemu formantów takich, jak -utki, -uteńki, -utenieczki, -uśki, -usieńki, -usienieczki, -eńki, -usi oraz -uchny. Względy formalne uzasadniają określenie derywatów z wymienionymi sufiksami jako hipokorystyków, które mogą przybierać różne funkcje semantyczne i pragmatyczne. Kategoria hipokorystyków w dotychczasowych opracowaniach słowotwórstwa polskiego odnosi się wyłącznie do rzeczowników odrzeczownikowych. Niniejszy artykuł postuluje wprowadzenie tej kategorii w odniesieniu do przymiotników odprzymiotnikowych.