A lo cubano: taniec i reprezentacje kubańskości w kontekście turystyki kulturowej

Q3 Social Sciences Lud Pub Date : 2018-12-12 DOI:10.12775/LUD102.2018.16

Ruxandra Ana

{"title":"A lo cubano: taniec i reprezentacje kubańskości w kontekście turystyki kulturowej","authors":"Ruxandra Ana","doi":"10.12775/LUD102.2018.16","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Artykul analizuje sposoby, w jakie, w warunkach dynamicznych przemian zachodzących na Kubie, niematerialne dziedzictwo kulturowe staje sie podstawowym zasobem generującym dochod, zanurzonym w skomplikowanych sieciach wyobrazen i reprezentacji kreowanych przez przemysl turystyczny. W związku ze wzrostem znaczenia turystyki opartej na doświadczeniu (‘experiential tourism’ Salazar 2011), praktyki cielesne (w tym taniec) zajmują kluczową pozycje nie tylko dla instytucji zajmujących sie ochroną i promocją dziedzictwa kulturowego, ale rowniez w przypadku malych przedsiebiorstw stanowiących dla Kubanczykow alternatywne źrodla dochodu poza sektorem panstwowym. Szkoly tanca oraz rosnąca popularnośc tancow kubanskich poza wyspą pokazują, w jaki sposob nastepuje przyswajanie i adaptacja niektorych turystycznych wyobrazen w lokalnej narracji o kubanskości oraz jak ciala nabierają walorow transakcyjnych. Realia gospodarcze i nierowności spoleczne wynikające z kontaktow z obcokrajowcami skutkują tworczym podejściem do zyskow, utrwalając jednocześnie oczekiwania i fantazje dotyczące Kuby. Niejednokrotnie zjawisko to jest silnie naznaczone rasowo, jako ze wielu ciemnoskorych Kubanczykow moze wykorzystac pozory „rasowej autentyczności” w przestrzeniach związanych z tancem. Artykul opiera sie na materialach zgromadzonych w trakcie kilkumiesiecznych badan terenowych prowadzonych w Hawanie w latach 2015-2016 oraz 2018 wśrod profesjonalnych tancerzy, instruktorow i wlaścicieli szkol tanca.","PeriodicalId":38355,"journal":{"name":"Lud","volume":"3 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"2","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Lud","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/LUD102.2018.16","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q3","JCRName":"Social Sciences","Score":null,"Total":0}

引用次数: 2

Abstract

Artykul analizuje sposoby, w jakie, w warunkach dynamicznych przemian zachodzących na Kubie, niematerialne dziedzictwo kulturowe staje sie podstawowym zasobem generującym dochod, zanurzonym w skomplikowanych sieciach wyobrazen i reprezentacji kreowanych przez przemysl turystyczny. W związku ze wzrostem znaczenia turystyki opartej na doświadczeniu (‘experiential tourism’ Salazar 2011), praktyki cielesne (w tym taniec) zajmują kluczową pozycje nie tylko dla instytucji zajmujących sie ochroną i promocją dziedzictwa kulturowego, ale rowniez w przypadku malych przedsiebiorstw stanowiących dla Kubanczykow alternatywne źrodla dochodu poza sektorem panstwowym. Szkoly tanca oraz rosnąca popularnośc tancow kubanskich poza wyspą pokazują, w jaki sposob nastepuje przyswajanie i adaptacja niektorych turystycznych wyobrazen w lokalnej narracji o kubanskości oraz jak ciala nabierają walorow transakcyjnych. Realia gospodarcze i nierowności spoleczne wynikające z kontaktow z obcokrajowcami skutkują tworczym podejściem do zyskow, utrwalając jednocześnie oczekiwania i fantazje dotyczące Kuby. Niejednokrotnie zjawisko to jest silnie naznaczone rasowo, jako ze wielu ciemnoskorych Kubanczykow moze wykorzystac pozory „rasowej autentyczności” w przestrzeniach związanych z tancem. Artykul opiera sie na materialach zgromadzonych w trakcie kilkumiesiecznych badan terenowych prowadzonych w Hawanie w latach 2015-2016 oraz 2018 wśrod profesjonalnych tancerzy, instruktorow i wlaścicieli szkol tanca.

查看原文