Kobiety i (nie)obecność problematyki płci i gender w polskim ludoznawstwie i antropologii społeczno-kulturowej. Szkic historyczno-autoetnograficzny

Q3 Social Sciences Lud Pub Date : 2018-12-12 DOI:10.12775/LUD102.2018.05

G. Kubica

{"title":"Kobiety i (nie)obecność problematyki płci i gender w polskim ludoznawstwie i antropologii społeczno-kulturowej. Szkic historyczno-autoetnograficzny","authors":"G. Kubica","doi":"10.12775/LUD102.2018.05","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Tematyka plci byla raczej nieobecna w polskiej etnografii i etnologii, mimo ze od samego początku dyscyplina ta przyciągala wiele kobiet. Z pierwszego pokolenia badaczek jedynie Regina Lilientalowa w swoich studiach nad kulturą zydowską zajmowala sie kwestiami plci. Poźniej temat podjela Maria Czaplicka , a po niej - Jozef Obrebski, ktorzy byli zainteresowani tymi problemami na poziomie teoretycznym, poniewaz pozostawali pod wplywem brytyjskiej antropologii spolecznej z jej socjologicznym nastawieniem, podczas gdy polska etnografia skupiala sie glownie na kulturze materialnej, wiec kwestia plci nie byla zbyt wazna. Po drugiej wojnie światowej kobiety zajmowaly wiele waznych pozycji w akademickiej etnografii, ale nie oznaczalo to przyjecia przez te badaczki perspektywy genderowej, co mozna tlumaczyc teoretyczną slabością polskiej etnografii w tamtym czasie a takze specyfiką polskiej emancypacji, ktora byla raczej praktykowana, niz poddawana refleksji. Dopiero od niedawna mlode badaczki (i nieliczni badacze) skupiają sie na problemach związanych z plcią kulturową i seksualnością, proponują oryginalne idee i teorie. Niestety, glowny nurt polskiej etnologii pozostaje w znacznym stopniu ciągle ślepy na kwestie plci kulturowej.","PeriodicalId":38355,"journal":{"name":"Lud","volume":"18 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Lud","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/LUD102.2018.05","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q3","JCRName":"Social Sciences","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Tematyka plci byla raczej nieobecna w polskiej etnografii i etnologii, mimo ze od samego początku dyscyplina ta przyciągala wiele kobiet. Z pierwszego pokolenia badaczek jedynie Regina Lilientalowa w swoich studiach nad kulturą zydowską zajmowala sie kwestiami plci. Poźniej temat podjela Maria Czaplicka , a po niej - Jozef Obrebski, ktorzy byli zainteresowani tymi problemami na poziomie teoretycznym, poniewaz pozostawali pod wplywem brytyjskiej antropologii spolecznej z jej socjologicznym nastawieniem, podczas gdy polska etnografia skupiala sie glownie na kulturze materialnej, wiec kwestia plci nie byla zbyt wazna. Po drugiej wojnie światowej kobiety zajmowaly wiele waznych pozycji w akademickiej etnografii, ale nie oznaczalo to przyjecia przez te badaczki perspektywy genderowej, co mozna tlumaczyc teoretyczną slabością polskiej etnografii w tamtym czasie a takze specyfiką polskiej emancypacji, ktora byla raczej praktykowana, niz poddawana refleksji. Dopiero od niedawna mlode badaczki (i nieliczni badacze) skupiają sie na problemach związanych z plcią kulturową i seksualnością, proponują oryginalne idee i teorie. Niestety, glowny nurt polskiej etnologii pozostaje w znacznym stopniu ciągle ślepy na kwestie plci kulturowej.

查看原文