The Influence of pH of Nutrient Solution On Yield and Nutritional Status of Tomato Plants Grown in Soilless Culture System

Abstract

The Influence of pH of Nutrient Solution On Yield and Nutritional Status of Tomato Plants Grown in Soilless Culture System The aim of the studies conducted in the years 2004-2006 was determination the influence of nutrient solution of different pH on the yield and nutritional status of tomato plants grown in soilless culture in organic and inert medium. Tomato plants were grown on slabs made of shredded rye straw and on slabs of peat and rockwool. The plants were fertilized with standard nutrient solution of different pH: 4.5, 5.0, 5.5, 6.0, 6.5. Nutrient solution pH and the kind of applied growing substrates were exerted significantly influence on the height of total and marketable yield of tomato cv. Blitz F1. Early yield was not depended on pH of nutrient solution and the kind of using substrates. The highest total and marketable yield was observed in tomato grown in rockwool slabs. For all the growing media, the highest yield of tomatoes was obtained after feeding the plants with the nutrient solution of pH 5.5. The kind of growing substrates and pH of nutrient solution were significantly differenced the nutritional status of tomato plants. Despite of considerable differentiation of means concentration of mineral nutrient in tomato leaves, the plant growth and development were proper. Concentration of mineral nutrients was comprised at the optimum range of nutritional status of tomato plants. The pH of nutrient solution at the range of 4.5-6.0 was not exerted significantly influence on nutritional status of tomato plants with nitrogen, potassium and magnesium. With the increase of the pH nutrient solution the average phosphorus, iron and manganese content was decreased. The higher concentration of nitrogen, calcium and magnesium was occurred in tomato plants cultivated in organic substrates than in rockwool. The phosphorus and manganese content was higher in the leaves of tomato plants grown in rockwool compared to those in the organic media. Tomato plants grown in the straw substrate contained lower concentrations of potassium and iron and more calcium in comparison to peat. Wpływ Odczynu Pożywki na Stan Odżywienia i Plonowanie Pomidora Uprawianego w Systemie Bezglebowym Celem badań przeprowadzonych w latach 2004-2006 było określenie wpływu zróżnicowanego odczynu pożywki na plonowanie oraz stan odżywienia roślin w bezglebowej uprawie pomidora w podłożach organicznych i inertnym. Uprawę pomidorów prowadzono w matach wykonanych z rozdrobnionej słomy żytniej, w workach z torfem oraz w wełnie mineralnej. Rośliny nawożono standardowymi roztworami pożywek o zróżnicowanym odczynie pH: 4,5; 5,0; 5,5; 6,0; 6,5. Odczyn stosowanej pożywki jak i rodzaj użytego podłoża miały istotny wpływ na wielkość plonu ogólnego i handlowego pomidora odmiany Blitz F1. Wczesność plonowania nie zależała od odczynu pożywki oraz od rodzaju zastosowanego podłoża. Najwyższy plon ogólny i handlowy stwierdzono w uprawie pomidora w wełnie mineralnej. Porównując odczyn stosowanej pożywki bez względu na rodzaj użytego podłoża najwyższy plon ogólny i handlowy stwierdzono przy pH 5,5. Rodzaj podłoża oraz odczyn stosowanych pożywek istotnie różnicowały stan odżywienia roślin pomidora. Pomimo znacznego zróżnicowania średnich zawartości składników mineralnych w liściach, wzrost i rozwój roślin był prawidłowy, a zawartość składników mieściła się w zakresie optymalnego stanu odżywienia roślin. Odczyn pożywki w zakresie pH 4,5-6,5 nie miał istotnego wpływu na stan odżywienia roślin pomidora azotem, potasem i magnezem. Wraz ze wzrostem pH pożywki, w roślinie istotnie malała średnia zawartość fosforu, żelaza i manganu. W liściach roślin uprawianych w podłożach organicznych stwierdzono wyższą koncentrację azotu, wapnia i magnezu niż w wełnie mineralnej. Rośliny uprawiane w wełnie mineralnej w porównaniu do roślin uprawianych w podłożach organicznych zawierały istotnie więcej fosforu i manganu. Pomidory uprawiane w podłożu wykonanym ze słomy w porównaniu do substratu torfowego zawierały mniej potasu i żelaza, natomiast więcej wapnia.