(Ver)dwalen in de stad als weefsel: Een dramaturgische reflectie over de stad, het weven en het dwalen

Abstract

In de zomer van 2018 verhuisde ik van Gent naar Brussel. Mijn vele uitstapjes op Brussels grondgebied ten spijt, bevond ik mij opnieuw op onbekend terrein. Aan de hand van verschillende dwaaltochten, eerst door mijn eigen wijk en vervolgens ook verder doorheen de stad, leerde ik stap voor stap mijn nieuwe woonomgeving kennen. Iets later, in het najaar van 2018 leerde ik weven van een oudere vrouw, genaamd Kristien. De ambacht van het weven deed me met een frisse blik kijken naar mijn eigen dwaaltochten door het stedelijke weefsel. Is het dwalen als een losse draad, die op een bestaand stuk stof wordt geborduurd of verweeft het zich met stedelijke weefsel? En hoe ziet dat stedelijke weefsel er dan uit? Dit artikel biedt een dramaturgische reflectie op het dwalen, het weven en de stad. De textiele reeks Materials van Hana Miletic en het videowerk Mall of Europe van Emma van der Put dienen hiervoor als illustratie. Uiteindelijk hoop ik een antwoord te bieden op de vraag wat het betekent om te dwalen in de stad als weefsel.