Znaczenie należytego dokumentowania kosztów uzyskania przychodów dla kształtowania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 września 2020 r., sygn. i SA/Po 334/20
{"title":"Znaczenie należytego dokumentowania kosztów uzyskania przychodów dla kształtowania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 września 2020 r., sygn. i SA/Po 334/20","authors":"Adam Nita","doi":"10.18778/1509-877x.2022.03.06","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"W praktyce stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe utrwaliło się przekonanie, że warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów jest jego należyte udokumentowanie. W konsekwencji, jeżeli zaistnieje rozbieżność pomiędzy treścią faktury potwierdzającej zakup a rzeczywistością, to nawet wtedy, gdy nie ma wątpliwości co do tego, że nabywca faktycznie poniósł wydatek i pozostaje on w związku z jego przychodami, kwestionowane jest odliczenie kosztów uzyskania przychodów. W analizowanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przeciwstawił się temu zapatrywaniu, a autor glosy podzielił pogląd sądu. Jak wyartykułowano w glosie, brakuje podstaw do przenoszenia konstrukcji typowych dla podatku od towarów i usług na obszar podatku dochodowego jako daniny o charakterze bezpośrednim. Do celów podatku dochodowego powinność legitymowania się prawidłową fakturą jest bowiem przejawem spełnienia instrumentalnego obowiązku podatkowego. W związku z tym nie ma przeszkód, aby w razie zasygnalizowanych rozbieżności ustalać prawdę obiektywną i honorować odliczenie przez podatnika kosztu uzyskania przychodu.","PeriodicalId":17860,"journal":{"name":"Kwartalnik Prawa Podatkowego","volume":"52 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-08-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Kwartalnik Prawa Podatkowego","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18778/1509-877x.2022.03.06","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
W praktyce stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe utrwaliło się przekonanie, że warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów jest jego należyte udokumentowanie. W konsekwencji, jeżeli zaistnieje rozbieżność pomiędzy treścią faktury potwierdzającej zakup a rzeczywistością, to nawet wtedy, gdy nie ma wątpliwości co do tego, że nabywca faktycznie poniósł wydatek i pozostaje on w związku z jego przychodami, kwestionowane jest odliczenie kosztów uzyskania przychodów. W analizowanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przeciwstawił się temu zapatrywaniu, a autor glosy podzielił pogląd sądu. Jak wyartykułowano w glosie, brakuje podstaw do przenoszenia konstrukcji typowych dla podatku od towarów i usług na obszar podatku dochodowego jako daniny o charakterze bezpośrednim. Do celów podatku dochodowego powinność legitymowania się prawidłową fakturą jest bowiem przejawem spełnienia instrumentalnego obowiązku podatkowego. W związku z tym nie ma przeszkód, aby w razie zasygnalizowanych rozbieżności ustalać prawdę obiektywną i honorować odliczenie przez podatnika kosztu uzyskania przychodu.