Rola liderów w kształtowaniu i promowaniu dziedzictwa kulturowego poznańskich Bambrów

Abstract

Rok 1989 byl pod wieloma wzgledami datą przelomową w najnowszej historii Polski. Zmiana systemu politycznego z socjalistycznego na kapitalistyczny, zainicjowana w tym okresie, uwolnila wiele procesow związanych z etnicznością. Rowniez „renesans” poznanskich Bambrow okazal sie bezpośrednim skutkiem transformacji ustrojowej. Potomkowie osadnikow, przybylych do Poznania w 1719 r., w czasie swego ponad 300-letniego zamieszkiwania w podpoznanskich wsiach niejednokrotnie zagrozeni byli asymilacją. Wypracowali wiec swoje strategie zachowania tozsamości, ktore stosowali rowniez przed 1989 r. Byly one indywidualne, przez nikogo niekoordynowane. W latach 90. XX w. po raz pierwszy w ich historii pojawili sie liderzy, przywodcy kulturowi, ktorzy zaopiekowali sie dziedzictwem Bambrow jako grupy, przystąpili do jego zbadania, utrwalenia i spopularyzowania. W artykule jest mowa o dwoch osobach - Marii Paradowskiej i Ryszardzie Skibinskim, mających na tym polu szczegolne osiągniecia. Takie osoby – aktorzy spoleczni (nazywani dziś coraz cześciej interesariuszami), mają znaczący wplyw na ksztalt dziedzictwa kulturowego grupy, dla ktorej dzialają i na sposob jego promowania. Artykul opieram na wieloletniej obserwacji uczestniczącej i licznych rozmowach z bamberskimi liderami.