‘NON OMNIS MORIAR’. WYSTAWY PLASTYNATÓW LUDZKICH ZWŁOK – KLINCZ ANATOMII, EDUKACJI ZE SZTUKĄ ORAZ ESTETYKĄ W ŚWIETLE ZNAMION WYSTĘPKU STYPIZOWANEGO W ART. 262 § 1 K.K.

Abstract

Plastynacja to proces preparacji ludzkich zwłok (składa się z kilku etapów), polegający na pozbyciu się z tkanek organizmu wody, tłuszczów i wprowadzeniu odpowiednich polimerów powodujących zahamowanie rozkładu ludzkiego ciała post mortem. Niniejsza praca stanowi kolejny głos w dyspucie naukowej poświęconej przedmiotowemu zagadnieniu. Podejmowany do opracowania temat wydaje się być nadal aktualny, ponieważ przy okazji organizacji kolejnych wydarzeń np. z cyklu Body Worlds w przestrzeni publicznej można spotkać się z opiniami jakobytego typu działalność (preparowanie, publiczne prezentowanie) doprowadzała do znieważenia zwłok ludzkich.Dzięki przybliżeniu procesu plastynacji, specyfiki tego typu wystaw,przeprowadzeniu szczegółowej analizy znamion przestępstwa stypizowanego w art. 262 § 1 k.k., autor stanął na stanowisku, że: przeprowadzenie plastynacji na ludzkich zwłokach nie może być uznane za przestępstwo znieważenia zwłok w myśl wyżej wskazanego przepisu, w przypadku gdy nie zostało udowodnione, że w ten sposób chciano wyrazić pogardę w stosunku do ludzkich ciał post mortem, publiczne wystawy plastynatów ludzkich zwłok nie mogą być uznane (z góry) za ich znieważenie, chyba że takiej prezentacji towarzyszyła chęć zademonstrowania pogardy. Ergo wykonywanie, prezentowanie plastynatów ludzkich zwłok w celach naukowych, edukacyjnych nie wyczerpuje znamion właściwych dla strony podmiotowej oraz przedmiotowej występku z art. 262 § 1 k.k., w sytuacji gdy powyżej przytoczone działania były wolne od pogardy skierowanej w stronę zwłok ludzkich.