Cartographic modelling of the urban quality of life – aspect of green areas in the City of Lublin (Poland)

Abstract

Prace z zakresu rozmieszczenia i ewaluacji zieleni w mieście w kontekście potrzeb mieszkańców mają duże znaczenie w związku z postępującym rozwojem przestrzennym miast i presją na wykorzystanie każdego wolnego kawałka gruntu. Szerzej możemy mówić tu o jakości życia w mieście, biorąc pod uwagę komponent zieleni. Warto również zwrócić uwagę, że analiza przestrzenna jakości życia w mieści jest trudnym i złożonym zagadnieniem, dlatego też rzadko jest przeprowadzana w obrębie miast. Typowe jest natomiast analizowanie jakości życia w odniesieniu do miasta jako całości, co pozwala na analizę porównawczą pomiędzy miastami. Nie daje to jednak możliwości analizy strukturalnej wewnątrz miast.Celem pracy było zaproponowanie możliwości wykorzystania zdjęć satelitarnych z satelity Ikonos 2 oraz technik związanych z GIS dla potrzeb analizy terenów zielonych ośrodków miejskich oraz modelowania jakości życia w mieście. W artykule przedstawiono sposób integracji danych pochodzących z rejestracji teledetekcyjnej, dotyczących roślinności, oraz danych dotyczących rozmieszczenia ludności w mieście. Modelowanie kartografi czne doprowadziło do określenia rozmieszczenia przestrzennego wskaźnika jakości życia w mieście w aspekcie zieleni. W związku z tym wyniki mogą być przydatnym narzędziem w monitorowaniu i planowaniu przestrzennym.Na podstawie zobrazowania satelitarnego Ikonos 2 wygenerowano rozkład przestrzenny znormalizowanego wskaźnika zieleni (NDVI). Było to podstawą wydzielenia dwóch klas zieleni: zieleni wysokiej (zbiorowisk drzewiastych i krzewiastych) oraz zieleni niskiej (głównie roślinność trawiasta). Aby określić wskaźnik terenów z zielenią przypadających na mieszkańców, niezbędne było wykorzystanie informacji o rozmieszczeniu ludności, którą to opracowano w formie mapy kropkowej. Określenie cząstkowego wskaźnika jakości życia przeprowadzono w polach podstawowych, a następnie zwizualizowano, używając metody izoliniowej. Proponowana metodyka dała w rezultacie przestrzenny obraz zjawiska, który stał się podstawą analizy rozmieszczenia terenów z roślinnością w odniesieniu do miejsca zamieszkania ludności Lublina.