{"title":"نگرشی کاربردی به احساس امنیت زنان در پارکهای درون شهری مورد مطالعه: شهر بجنورد","authors":"آزیتا بلالی اسکویی, عاطفه صداقتی, شهلا درتومی","doi":"10.30470/JAER.2020.125493.1079","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"نگاشت حاضر، با هدف پایش میزان احساس امنیت زنان در پارکهای درون شهری در وهله‌ی اول و سپس شناسایی پارامترهای مؤثر بر احساس امنیت زنان و اولویت‌های آن در وهله‌ی بعدی، انجام شده است. روش‌شناسی تحقیق، کمی و روش آن پیمایش از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی با کاربرد خاص رویکرد طراحی محیطی (CPTED)، بوده است که بین 400 نفر از زنان 15 تا 65 ساله‌ی شهر بجنورد براساس شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای، طبقه‌بندی متناسب و تصادفی نظام‌مند انجام شده است. نتایج پژوهش با تأیید و اعتبارسنجی نهایی 360 پرسشنامه، نشان داد که از میان تمامی شاخص‌های مطرح شده برای رویکرد CPTED، تنها شاخص حمایت از فعالیت‌های اجتماعی است که هیچ نقشی در احساس امنیت زنان در پارکهای مورد مطالعه در شهر بجنورد ندارد. اما خوانایی، نظارت و ادراک عمومی از فضا در میان سایر شاخص‌های روشنایی، مدیریت نگهداری، انزوا و تراکم جمعیت، نشانه‌ها و طراحی کلی فضا که وجود رابطه معنادار آنها با احساس امنیت زنان مورد تأیید قرار گرفت، از بالاترین میزان اثرگذاری بر احساس امنیت زنان برخوردار هستند. انزوا و تراکم جمعیت نیز دارای رابطه معکوس با احساس امنیت است. از این رو، احساس امنیت زنان را می‌توان نتیجه‌ی مدیریت و طراحی کلی فضا دانست که در سیاست‌ها و روند توسعه‌ی شهر نبایستی مورد غفلت قرار بگیرد؛ به دیگر سخن، حضورپذیری زنان در برخی فضاهای‌های عمومی شهر اگر پایین است، این امر نتیجه‌ی ساختارهای مدیریتی و نظام‌های معنایی آن در ارتباط خاص با نقش زنان در روند توسعه‌ی شهر و شکل‌دهی کالبدی به آن و در نتیجه القای احساس امنیت پایین به آنها در این فضاها، است.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"14 1","pages":"65-81"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2020-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Agricultural Engineering Research","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.30470/JAER.2020.125493.1079","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
Abstract
نگاشت حاضر، با هدف پایش میزان احساس امنیت زنان در پارکهای درون شهری در وهله‌ی اول و سپس شناسایی پارامترهای مؤثر بر احساس امنیت زنان و اولویت‌های آن در وهله‌ی بعدی، انجام شده است. روش‌شناسی تحقیق، کمی و روش آن پیمایش از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی با کاربرد خاص رویکرد طراحی محیطی (CPTED)، بوده است که بین 400 نفر از زنان 15 تا 65 ساله‌ی شهر بجنورد براساس شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای، طبقه‌بندی متناسب و تصادفی نظام‌مند انجام شده است. نتایج پژوهش با تأیید و اعتبارسنجی نهایی 360 پرسشنامه، نشان داد که از میان تمامی شاخص‌های مطرح شده برای رویکرد CPTED، تنها شاخص حمایت از فعالیت‌های اجتماعی است که هیچ نقشی در احساس امنیت زنان در پارکهای مورد مطالعه در شهر بجنورد ندارد. اما خوانایی، نظارت و ادراک عمومی از فضا در میان سایر شاخص‌های روشنایی، مدیریت نگهداری، انزوا و تراکم جمعیت، نشانه‌ها و طراحی کلی فضا که وجود رابطه معنادار آنها با احساس امنیت زنان مورد تأیید قرار گرفت، از بالاترین میزان اثرگذاری بر احساس امنیت زنان برخوردار هستند. انزوا و تراکم جمعیت نیز دارای رابطه معکوس با احساس امنیت است. از این رو، احساس امنیت زنان را می‌توان نتیجه‌ی مدیریت و طراحی کلی فضا دانست که در سیاست‌ها و روند توسعه‌ی شهر نبایستی مورد غفلت قرار بگیرد؛ به دیگر سخن، حضورپذیری زنان در برخی فضاهای‌های عمومی شهر اگر پایین است، این امر نتیجه‌ی ساختارهای مدیریتی و نظام‌های معنایی آن در ارتباط خاص با نقش زنان در روند توسعه‌ی شهر و شکل‌دهی کالبدی به آن و در نتیجه القای احساس امنیت پایین به آنها در این فضاها، است.
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
分享
求助内容：
应助结果提醒方式：
扫码关注我们
