مهناز محمددوست, دکتر مهرداد فتحی, دکتر کیوان حجازی
{"title":"تأثیر تمرینات هوازی با شدت های ثابت و متغیر بر ترکیب بدن، برخی از عوامل فیزیولوژیک و انعقادی زنان میانسال دارای اضافه وزن","authors":"مهناز محمددوست, دکتر مهرداد فتحی, دکتر کیوان حجازی","doi":"10.22038/IJOGI.2021.18303","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"مقدمه: فیبرینوژن یکی از مهم‌ترین عوامل التهابی و شاخص پیش‌بینی کننده در بیماری‌های قلبی - عروقی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات هوازی با شدت‌های ثابت و متغیر بر ترکیب بدن و برخی عوامل فیزیولوژیک و انعقادی زنان میانسال دارای اضافه وزن انجام شد. \nروش‌کار: این مطالعه کاربردی و به‌روش نیمه‌تجربی در سال 1394 بر روی 30 زن در سه گروه 10 نفره تمرین هوازی با شدت ثابت، شدت متغیر و کنترل در شهرستان بجنورد انجام شد. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته تمرین هوازی، 30 دقیقه فعالیت هوازی با شدت ثابت معادل 60% ضربان قلب و با شدت متغیر شامل 2 دقیقه رکاب زدن با شدت 50% حداکثر ضربان قلب و 1 دقیقه رکاب زدن با شدت 70% حداکثر ضربان قلب بود. سطوح فیبرینوژن، PT، PTT، تعداد پلاکت‌ها و فاکتور غیرانعقادی در 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از جلسه تمرین جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون‌های تی همبسته، تحلیل آنالیز کواریانس (ANCOVA) و آزمون تعقیبی توکی به‌ترتیب برای تغییرات درون‌گروهی و بین‌گروهی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \nیافته‌ها: وزن (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، شاخص توده بدنی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، فشارخون سیستولی (شدت ثابت 03/0=p و شدت متغیر 001/0=p) و فشارخون دیاستولی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p) کاهش معنی‌داری یافت؛ در‌صورتی‌که درصد چربی بدن فقط در گروه تمرین هوازی با شدت ثابت کاهش معنی‌داری یافت (001/=p). زمان پروترومبین (شدت ثابت 004/0=p و شدت متغیر 009/0=p)، زمان نسبی ترومبوپلاستین (شدت ثابت 005/0=p و شدت متغیر 01/0=p)، فیبرینوژن (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 02/0=p) و تعداد پلاکت‌ها (شدت ثابت 02/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، کاهش معنی‌داری یافت؛ در‌صورتی‌که فاکتور غیرانعقادی در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی‌داری یافت (شدت ثابت 003/0=p و شدت متغیر 001/0=p). میزان انعطاف‌پذیری (شدت ثابت 003/0=p و شدت متغیر 001/0=p) و حداکثر اکسیژن مصرفی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p) در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی‌داری یافت. \nنتیجه‌گیری: 8 هفته تمرین هوازی با دو شدت ثابت و متغیر از طریق کاهش شاخص‌های ترکیب بدن، فاکتورهای انعقادی و افزایش شاخص‌های آمادگی جسمانی در زنان دارای اضافه وزن می‌تواند احتمالا در بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش التهاب مؤثر باشد.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"130 1","pages":"51-61"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2020-09-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2021.18303","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q3","JCRName":"Medicine","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
مقدمه: فیبرینوژن یکی از مهم‌ترین عوامل التهابی و شاخص پیش‌بینی کننده در بیماری‌های قلبی - عروقی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات هوازی با شدت‌های ثابت و متغیر بر ترکیب بدن و برخی عوامل فیزیولوژیک و انعقادی زنان میانسال دارای اضافه وزن انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه کاربردی و به‌روش نیمه‌تجربی در سال 1394 بر روی 30 زن در سه گروه 10 نفره تمرین هوازی با شدت ثابت، شدت متغیر و کنترل در شهرستان بجنورد انجام شد. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته تمرین هوازی، 30 دقیقه فعالیت هوازی با شدت ثابت معادل 60% ضربان قلب و با شدت متغیر شامل 2 دقیقه رکاب زدن با شدت 50% حداکثر ضربان قلب و 1 دقیقه رکاب زدن با شدت 70% حداکثر ضربان قلب بود. سطوح فیبرینوژن، PT، PTT، تعداد پلاکت‌ها و فاکتور غیرانعقادی در 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از جلسه تمرین جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمون‌های تی همبسته، تحلیل آنالیز کواریانس (ANCOVA) و آزمون تعقیبی توکی به‌ترتیب برای تغییرات درون‌گروهی و بین‌گروهی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: وزن (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، شاخص توده بدنی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، فشارخون سیستولی (شدت ثابت 03/0=p و شدت متغیر 001/0=p) و فشارخون دیاستولی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p) کاهش معنی‌داری یافت؛ در‌صورتی‌که درصد چربی بدن فقط در گروه تمرین هوازی با شدت ثابت کاهش معنی‌داری یافت (001/=p). زمان پروترومبین (شدت ثابت 004/0=p و شدت متغیر 009/0=p)، زمان نسبی ترومبوپلاستین (شدت ثابت 005/0=p و شدت متغیر 01/0=p)، فیبرینوژن (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 02/0=p) و تعداد پلاکت‌ها (شدت ثابت 02/0=p و شدت متغیر 001/0=p)، کاهش معنی‌داری یافت؛ در‌صورتی‌که فاکتور غیرانعقادی در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی‌داری یافت (شدت ثابت 003/0=p و شدت متغیر 001/0=p). میزان انعطاف‌پذیری (شدت ثابت 003/0=p و شدت متغیر 001/0=p) و حداکثر اکسیژن مصرفی (شدت ثابت 001/0=p و شدت متغیر 001/0=p) در هر دو گروه تمرین هوازی با شدت ثابت و متغیر افزایش معنی‌داری یافت.
نتیجه‌گیری: 8 هفته تمرین هوازی با دو شدت ثابت و متغیر از طریق کاهش شاخص‌های ترکیب بدن، فاکتورهای انعقادی و افزایش شاخص‌های آمادگی جسمانی در زنان دارای اضافه وزن می‌تواند احتمالا در بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش التهاب مؤثر باشد.
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
分享
求助内容：
应助结果提醒方式：
扫码关注我们
