De ontslagbescherming van onderwijzend personeel

Gedurende lange tijd heeft onderwijzend personeel in het bijzonder onderwijs een afwijkende ontslagbescherming gekend vergeleken met werknemers in het bedrijfsleven. Tot de invoering van de Wet werk en zekerheid (hierna: Wwz) in 2015 was personeel in het bijzonder onderwijs uitgezonderd van de toepasselijkheid van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 (BBA), als gevolg waarvan geen preventieve ontslagtoets van toepassing was. Werknemers in het bijzonder onderwijs konden tegen het besluit tot ontslag wel beroep instellen bij een commissie van beroep, waar deskundigen op het terrein van het onderwijs(arbeids)recht oordeelden over het ontslag.1 Een commissie van beroep kon het beroep gegrond, ongegrond of niet-ontvankelijk verklaren. Er was echter discussie over de juridische status van een uitspraak van de commissie van beroep en de vraag of de werkgever en werknemer hieraan waren gebonden. De Hoge Raad heeft in 1996 geoordeeld dat een werknemer niet was gebonden aan een uitspraak van een commissie van beroep, tenzij een werkgever en werknemer dat ondubbelzinnig waren overeengekomen.2