Badania historyczno-stylistyczne w postępowaniach karnych w sprawach o podrabianie lub przerabianie zabytków w celu użycia ich w obrocie zabytkami

Artykuł dotyczy badań historyczno-stylistycznych prowadzonych na rzecz organów procesowych w procedurze karnej w sprawach, których przedmiotem jest rozstrzygnięcie o odpowiedzialności sprawcy przestępstwa za podrobienie lub przerobienie zabytku w celu użycia go w obrocie zabytkami. Na początku omówiono znaczenie ustawowe terminu "zabytek" w prawie polskim, a następnie przedstawiono poglądy i doktryny dotyczące omawianych badań, ilustrując je przykładami. W dalszej części zarysowano formalnoprawne podstawy badań historyczno-stylistycznych przez porównanie ich z badaniami fizykochemicznymi. W końcowej części opisano ustawowe znamiona przestępstwa z art. 109a ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz uwydatniono doniosłą rolę biegłych w omawianych postępowaniach, z uwzględnieniem biegłych ad hoc. We wnioskach podkreślono ważną rolę badaczy kultury w efektywnym działaniu wymiaru sprawiedliwości.