SERAMİK EĞİTİMİNDE SINIRLAR VE YARATICILIK

Seramik kendi icinde sinirlari olan bir malzemedir. Hem teknige hem de malzemenin gecmiste zanaatla kurmus oldugu guclu baglara ait bu sinirlar, seramik egitiminde ogrencilerin onune birer engel olarak cikmaktadir. Seramik egitiminde ogrencinin karsilastigi sinirlar ve egitimcilerin bu sinirlarla kurulan iliskinin nasil olmasi gerektigi konusundaki yaklasimlari, yalnizca bu alana ait degil, tum sanat alanlari icinde gecerli olan pratikleri ortaya koyar. Seramigin zanaatla olan iliskisi ve malzemenin kendine has anlam-teknik iliskileri, verilen egitimde birbirinden farkli ve yok sayilamayacak sabit noktalar olusturmaktadir. Bu noktalara cagdas sanat ve kavramsal calismalar da eklendigi zaman goz onunde bulundurulmasi gereken kriterler artmakta ve siniryaraticilik iliskileri daha da karmasiklasmaktadir. Egitimciler hem zanaat, hem cagdas sanatin kavramsal cerceveleri, hem de teknigin sinirlariyla beraber dusunmeli ve ogrencilerin kendilerine ait seslerini, ozgunluklerini olusturmalari icin yonlendirmelidir. Ayni zamanda ogrencilerin alanlariyla ilgili sinirlar ya da engellerle karsilastiklarinda yapabilecekleri secimleri kesfetmek icin basvuracaklari deneysel calismalarla kendilerine ait cozumleri bulmalari, kendi yollarini cizmeleri konusunda destekleyici olmalari onemlidir. Bu calismada sanat egitiminde karsilasilan sinirlar ve bu sinirlarin yaraticilikla iliskisi, seramik egitimi disiplini uzerinden orneklenerek dusunulecektir.