Uwarunkowania przyrodnicze Ziemi Gnieźnieńskiej oraz o umiejętnym ich wykorzystaniu w państwie pierwszych Piastów

Główną intencją, wręcz potrzebą skłaniającą mnie do napisania tego artykułu dla naukowego czasopisma Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej jest przypadająca w pierwszej połowie bieżącego roku doniosła 1050. rocznica Chrztu Polski, a przede wszystkim możliwość zaznajomienia Szanownych Czytelników z wielce zajmującą, lecz słabo rozpowszechnioną tematyką przyrodniczo-gospodarczą państwa pierwszych Piastów1. Rzeczywistość przyrodnicza środkowej Wielkopolski sprzed tysiąca lat jest na ogół wzmiankowana jedynie sporadycznie i w bardzo skąpym zakresie, z wyjątkiem kilku publikacji Zofii Kurnatowskiej, o których autorka przypomniała w jednej ze swoich książek. Powstała sytuacja nie jest jednak wynikiem braku wiedzy o przyrodzie w dobie państwa pierwszych piastów. Wiedza „drzemie” bowiem w wielu specjalistycznych publikacjach (także z moim udziałem w liczbie ponad 120 tytułów) wydawanych od lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku aż do pierwszej dekady dwutysięcznego roku. Opublikowałem również w formie rozdziałów do zbiorowych wydawnictw podsumowujące informacje (K. Tobolski 1998, K. Tobolski 2000 a, b, K. Tobolski 2005), a także oddzielny tekst (K. Tobolski 1990). Opisy przyrodniczych zdarzeń sprzed tysiąca lat są również dostępne w dwóch tematycznych wydawnictwach książkowych (red. A. Grygorowicz, K. Tobolski 1998; red. A. Grygorowicz, K. Milecka, K. Tobolski 2007).