Postmodernistyczny konsumpcjonizm jako antropogenne zagrożenie XXI wieku

Jednym z największych wyzwań XXI wieku jest globalne powstrzymanie konsumpcyjnej mentalności człowieka, prowadzącej do degradacji środowiska naturalnego oraz do degradacji środowiska ludzkiego. Nastawienie konsumpcyjne, wywołujące coraz to nowe potrzeby człowieka i nowe sposoby ich zaspokajania, ostatecznie obraca się przeciwko człowiekowi i prowadzi do wytworzenia nawyków konsumpcyjnych i stylów życia obiektywnie niegodziwych i szkodliwych dla fizycznego i duchowego zdrowia1. Konsumpcyjna mentalność obejmuje wszystkie dziedziny życia, zarówno osobistego, jak i społecznego. Kieruje się prostą zasadą życiową – „więcej mieć”, zapominając o „być”. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes” podkreśla, że „niemała grupa ludzi, zwłaszcza w krajach rozwiniętych gospodarczo, wydaje się być tak podporządkowana gospodarce, że niemal całe ich życie osobiste i społeczne jest nacechowane nastawieniem ekonomicznym”2. Źródłem takiego stylu życia jest współczesny materialistyczny i utylitarystyczny sposób myślenia i patrzenia na świat, zapoczątkowany przez nurt postmodernistyczny. Ekstremalny materializm prowadzi do degradacji wartości ludzkich i duchowych. Artykuł składa się z dwóch części. Celem pierwszej jest ukazanie socjologicznych i teologicznych symptomów postmodernizmu. W dalszej części zaprezentowane zostanie materialistyczne pojmowanie świata spowodowane dominacją konsumpcjonizmu w życiu społecznym.