وحدت وجود کلمه

زبان­ شناسان در مورد پیدایش زبان انسان یا دلایل برخورداری منحصر به فرد نوع بشر از توانایی زبان در مسیر تکامل اختلاف نظر دارند. هر رویکرد نظری در علوم شناختی و زبان ­شناسی در جستجوی منشأ زبان با رسیدن به قلمروی آگاهی و ذهن که مستلزم دسترسی فراتر از دامنه­ ی تحقیقات فیزیکی ­ست، در نهایت با بن بست مواجه می ­شود. این مقاله نظریه­ ی شعور محمدعلی طاهری را به عنوان دریچه ­ای به سوی درک پیدایش زبان در ذهن انسان معرفی می­ کند. شعور(ط) معرف جزیی غیرمادی و غیرانرژیایی از جهان هستی ­ست، سومین عنصر بنیادین که ایجاد کننده ­ی هم ماده و هم انرژی­ می­ باشد. طاهری این نظریه را مطرح می‌کند که بشر به دنبال فعال‌سازی اولیه­ ی نرم‌افزار زبان در ذهن انسان از طریق یک ارتباط بیناشعوری(ط) که اطلاعات فرازبانی را استخراج و آن را به زبان در آورده، زبان را کشف –و نه اختراع– کرده است. این مطالعه به بررسی نظریه­ ی زبان طاهری در ارتباط با نظریه­ ی دستور زبان جهانی چامسکی می پردازد و رویکردی دیگرگونه به نظریه­ ی دستور زبان جهانی، زبان­ شناسی زیستی و روان­ شناسی زبان ارائه می دهد. با معرفی « وحدت وجود کلمه» و مفهوم ­سازی « تن واحد زبان ­ها»، این پژوهش گفتمانی میان­ رشته ­ای را برای بازنگری علوم شناختی، پدیدارشناسی، علم تأویل (هرمنوتیک) و بینامتنیت آغاز می کند.