Ocena plonowania malin odmian powtarzających owocowanie w zależności od zagęszczenia pędów w rzędach w warunkach Padołu Zamojskiego

W niniejszej pracy przedstawiono ocenę plonowania maliny odmian Polka i Polana w zależności od wariantów zagęszczenia. Analiza obejmowała następujące parametry: plon ogółem owoców (kg) z poletka o powierzchni 5 m2 w latach 2012–2014; średnią masę pojedynczych owoców (g); odgałęzienia boczne owocujące pędu głównego. Doświadczenie założono metodą bloków losowych. Obiektami eksperymentalnymi były dwie odmiany – Polka i Polana – uprawiane w trzech wariantach zagęszczenia: I – malina w naturalnym zagęszczeniu, II – malina w zagęszczeniu zredukowanym o 40%, III – malina w zagęszczeniu zredukowanym o 70%. Stwierdzono istotne różnice w plonie ogólnym malin w poszczególnych latach dla wszystkich wariantów zagęszczenia. Ogólny plon malin był największy przy zagęszczeniu zredukowanym o 40% (14,97 t∙ha–1), istotnie mniejszy przy zagęszczeniu III (14,40 t∙ha–1) – redukcja o 70%, a najmniejszy plon malin odnotowano w ich naturalnym zagęszczeniu zredukowanym o 70% (13,21 t∙ha–1). Średnio w trzyleciu lepiej plonowała odmiana Polana. Najbardziej korzystny dla plonowania malin okazał się 2014 r. Masa pojedynczych owoców malin była największa przy zagęszczeniu zredukowanym o 70%, a najmniejsza przy zagęszczeniu naturalnym. Każdy stopień redukcji zagęszczenia pędów istotnie zwiększał liczbę odgałęzień bocznych.