{"title":"水凝胶作为有效的伤口敷料,支持伤口治疗","authors":"Anna Górska, Aleksander Mendyk","doi":"10.32383/farmpol/172007","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"W ostatnich latach tematyka skutecznego leczenia ran przybiera na znaczeniu z uwagi na wzrastającą częstotliwość ich diagnozowania, ale również wzrost świadomości społecznej na temat istotności prawidłowej pielęgnacji ran. Ważnym elementem procesu terapeutycznego jest stosowanie materiałów opatrunkowych aktywnie wspomagających naturalny proces gojenia. Zwraca się przy tym uwagę na potencjał opatrunków hydrożelowych, które jako nieadhezyjne, miękkie i elastyczne produkty polimerowe o dużej zawartości wody mogą pełnić rolę bezpiecznej warstwy kontaktowej, redukować poziom bólu, utrzymywać optymalny poziom nawilżenia oraz promować autolityczne oczyszczanie rany. Opatrunki hydrożelowe dostępne są w dwóch postaciach fizycznych, tj. półstałej (amorficzny hydrożel) oraz stałej (płat hydrożelowy). Z przeprowadzonego przeglądu piśmiennictwa wynika, że są to materiały przynoszące wiele korzyści w terapii ran suchych, słabo sączących i martwiczych, aczkolwiek ich zastosowanie w zaopatrywaniu ran zakażonych i z dużym wysiękiem jest ograniczone. Dlatego dostrzega się potrzebę ich dalszego rozwoju w kierunku modyfikacji właściwości chemicznych, fizycznych i biologicznych, a tym samym rozszerzenia ich funkcjonalności. Aktualne prace skupiają się wokół dwóch zasadniczych strategii, tj. 1) zwiększania skuteczności terapeutycznej przez inkorporowanie do układu substancji czynnej o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym lub 2) wprowadzenia różnych czujników wykrywających, lub reagujących na bodźce środowiskowe. W celu uzyskania produktu odpowiedniej jakości i trwałości stosowania nieodłączną częścią prac badawczych jest szczegółowa ocena właściwości projektowanych materiałów. Odpowiednia elastyczność, wytrzymałość mechaniczna, zdolność pęcznienia i chłonięcia, a także struktura wewnętrzna to czynniki, które należy zbadać dla oceny ich funkcjonalności. Niniejsze opracowanie ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat opatrunków hydrożelowych oraz wskazanie aktualnych kierunków badań ich dalszego rozwoju. Praca zawiera opis ich właściwości, dostępnych postaci, składu oraz metod badania.","PeriodicalId":34025,"journal":{"name":"Farmacja Polska","volume":"44 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-09-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"Hydrogels as effective wound dressings in support of wounds treatment\",\"authors\":\"Anna Górska, Aleksander Mendyk\",\"doi\":\"10.32383/farmpol/172007\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"W ostatnich latach tematyka skutecznego leczenia ran przybiera na znaczeniu z uwagi na wzrastającą częstotliwość ich diagnozowania, ale również wzrost świadomości społecznej na temat istotności prawidłowej pielęgnacji ran. Ważnym elementem procesu terapeutycznego jest stosowanie materiałów opatrunkowych aktywnie wspomagających naturalny proces gojenia. Zwraca się przy tym uwagę na potencjał opatrunków hydrożelowych, które jako nieadhezyjne, miękkie i elastyczne produkty polimerowe o dużej zawartości wody mogą pełnić rolę bezpiecznej warstwy kontaktowej, redukować poziom bólu, utrzymywać optymalny poziom nawilżenia oraz promować autolityczne oczyszczanie rany. Opatrunki hydrożelowe dostępne są w dwóch postaciach fizycznych, tj. półstałej (amorficzny hydrożel) oraz stałej (płat hydrożelowy). Z przeprowadzonego przeglądu piśmiennictwa wynika, że są to materiały przynoszące wiele korzyści w terapii ran suchych, słabo sączących i martwiczych, aczkolwiek ich zastosowanie w zaopatrywaniu ran zakażonych i z dużym wysiękiem jest ograniczone. Dlatego dostrzega się potrzebę ich dalszego rozwoju w kierunku modyfikacji właściwości chemicznych, fizycznych i biologicznych, a tym samym rozszerzenia ich funkcjonalności. Aktualne prace skupiają się wokół dwóch zasadniczych strategii, tj. 1) zwiększania skuteczności terapeutycznej przez inkorporowanie do układu substancji czynnej o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym lub 2) wprowadzenia różnych czujników wykrywających, lub reagujących na bodźce środowiskowe. W celu uzyskania produktu odpowiedniej jakości i trwałości stosowania nieodłączną częścią prac badawczych jest szczegółowa ocena właściwości projektowanych materiałów. Odpowiednia elastyczność, wytrzymałość mechaniczna, zdolność pęcznienia i chłonięcia, a także struktura wewnętrzna to czynniki, które należy zbadać dla oceny ich funkcjonalności. Niniejsze opracowanie ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat opatrunków hydrożelowych oraz wskazanie aktualnych kierunków badań ich dalszego rozwoju. Praca zawiera opis ich właściwości, dostępnych postaci, składu oraz metod badania.\",\"PeriodicalId\":34025,\"journal\":{\"name\":\"Farmacja Polska\",\"volume\":\"44 1\",\"pages\":\"0\"},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2023-09-12\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"Farmacja Polska\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.32383/farmpol/172007\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"Q4\",\"JCRName\":\"Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Farmacja Polska","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.32383/farmpol/172007","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics","Score":null,"Total":0}
Hydrogels as effective wound dressings in support of wounds treatment
W ostatnich latach tematyka skutecznego leczenia ran przybiera na znaczeniu z uwagi na wzrastającą częstotliwość ich diagnozowania, ale również wzrost świadomości społecznej na temat istotności prawidłowej pielęgnacji ran. Ważnym elementem procesu terapeutycznego jest stosowanie materiałów opatrunkowych aktywnie wspomagających naturalny proces gojenia. Zwraca się przy tym uwagę na potencjał opatrunków hydrożelowych, które jako nieadhezyjne, miękkie i elastyczne produkty polimerowe o dużej zawartości wody mogą pełnić rolę bezpiecznej warstwy kontaktowej, redukować poziom bólu, utrzymywać optymalny poziom nawilżenia oraz promować autolityczne oczyszczanie rany. Opatrunki hydrożelowe dostępne są w dwóch postaciach fizycznych, tj. półstałej (amorficzny hydrożel) oraz stałej (płat hydrożelowy). Z przeprowadzonego przeglądu piśmiennictwa wynika, że są to materiały przynoszące wiele korzyści w terapii ran suchych, słabo sączących i martwiczych, aczkolwiek ich zastosowanie w zaopatrywaniu ran zakażonych i z dużym wysiękiem jest ograniczone. Dlatego dostrzega się potrzebę ich dalszego rozwoju w kierunku modyfikacji właściwości chemicznych, fizycznych i biologicznych, a tym samym rozszerzenia ich funkcjonalności. Aktualne prace skupiają się wokół dwóch zasadniczych strategii, tj. 1) zwiększania skuteczności terapeutycznej przez inkorporowanie do układu substancji czynnej o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym lub 2) wprowadzenia różnych czujników wykrywających, lub reagujących na bodźce środowiskowe. W celu uzyskania produktu odpowiedniej jakości i trwałości stosowania nieodłączną częścią prac badawczych jest szczegółowa ocena właściwości projektowanych materiałów. Odpowiednia elastyczność, wytrzymałość mechaniczna, zdolność pęcznienia i chłonięcia, a także struktura wewnętrzna to czynniki, które należy zbadać dla oceny ich funkcjonalności. Niniejsze opracowanie ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat opatrunków hydrożelowych oraz wskazanie aktualnych kierunków badań ich dalszego rozwoju. Praca zawiera opis ich właściwości, dostępnych postaci, składu oraz metod badania.