Pod nieistniejącą tablicą pamiątkową. 84. rocznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim – przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu UW 5 października 2021 roku

Under a Non-Existent Commemorative Plaque: The 84th Anniversary of the Introduction of the Ghetto Bench at the University of Warsaw – A Speech Delivered at the Ceremony Organized by the Student Antifascist Committee in the Courtyard of the University of Warsaw on October 5, 2021The ghetto bench (1937) is emblematic of the process by which anti-Semitism was legalized andinstitutionalized in the interwar Republic of Poland (1918–1939). This text focuses on the failure to include this knowledge in the mainstream narrative, a problem which continues to this day. The lack of an integrated history results from a lack of condemnation, and from the fact that the dominant majority has not broken away from the framework of assumptions of concealed processes and events. After 1989, these assumptions have been additionally celebrated in the cult of interwar Polish statehood. The collision of the Polish dominant culture with the liberal-democratic formal-legal framework produced the collapse of liberal democracy in Poland (2015). This text thus questions the location of the ghetto bench and its cultural representations in the field of memory studies. By pointing to the current stakes of the discourse on Polish anti-Semitism, the author calls for a revision of socio-cultural norms which means socio-cultural change.  Pod nieistniejącą tablicą pamiątkową 84. rocznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim – przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu UW 5 października 2021 rokuGetto ławkowe (1937) to emblemat procesu legalizacji i instytucjonalizacji antysemityzmu w międzywojennej Rzeczypospolitej Polskiej (1918–1939). Tekst stawia w centrum uwagi trwającą do dzisiaj niemożność wprowadzenia wiedzy na ten temat do narracji głównego nurtu. Brak historii zintegrowanej wynika z braku potępienia i odcięcia się przez dominującą większość od ramowych założeń przemilczanych procesów i wydarzeń. Po 1989 roku założenia te są dodatkowo celebrowane w kulcie międzywojennej polskiej państwowości. Zderzenie polskiej kultury dominującej z liberalno-demokratyczną ramą formalno-prawną wyprodukowało upadek liberalnej demokracji (2015). Tekst kwestionuje tym samym lokowanie getta ławkowego i jego kulturowych reprezentacji w polu badań nad pamięcią. Wskazując na aktualne stawki dyskursu o polskim antysemityzmie, autorka postuluje rewizję społeczno-kulturowych norm i społeczno-kulturową zmianę.