Opis Marcjana, cesarza soboru chalcedońskiego, w "Historii kościelnej" Ewagriusza Scholastyka jako przykład wpływu neoplatońskich struktur myślenia na literaturę chrześcijańską

Chrześcijaństwo pierwszych wieków w dużym stopniu korzystało z różnych elementów kultury klasycznej, zwłaszcza z neoplatonizmu. Interesującym tego przykładem jest Historia kościelna Ewagriusza Scholastyka, autora z końca VI wieku, działającego w Antiochii. Autor ten ma w swoim dziele wiele odniesień do kultury klasycznej. W przypadku opisu cesarza Marcjana (†457) autor posługuje się nie tylko pismami neoplatonizującego biskupa Synezjusza z Cyreny, lecz także zwrotami pochodzącymi z dzieła Żywot Apolloniusza z Tyany Flawiusza Filostratusa, które w III i IV wieku było wykorzystywane w propagandzie antychrześcijańskiej. Autor artykułu, rozszerzając powyższy wątek, pokazuje, że Ewagriusz znał nie tylko dzieła klasyczne, ale także pogańskie utwory polemiczne skierowane przeciwko chrześcijaństwu. Ewagriusz był chrześcijaninem i bliskim współpracownikiem biskupa Antiochii, ale możemy się domyślać, że w wyższych warstwach Antiochii nadal można było spotkać pogan, którzy byli tolerowani również przez władze kościelne.